ماینر و ارز های دیجیتال

لایت کوین یکی از قدیمی‌ترین کوین‌های موجود در بازار کریپتوکارنسی‌ها است. لایت کوین توسط چارلی لی (Charlie Lee) در ماه اکتبر سال 2011 راه‌اندازی شد. لی کارمند سابق گوگل بود که لایت کوین را باهدف تکمیل بیتکوین و حل برخی از مشکلات مانند مدت‌زمان تراکنش‌ها، هزینه‌ها و استخرهای متمرکز ماینینگ طراحی کرد. چارلی لی در کد و پروتکل بیت کوین اصلاحاتی اعمال کرد تا برای استفاده روزمره مناسب‌تر باشد و از طرفی هم پذیرش عمومی آن میسر شود. یکی از اهداف اصلی لایت کوین کاهش زمان تائیدیه هر بلاک از 10 دقیقه به 2?5 دقیقه بود، که درنتیجه آن بتوان تراکنش‌های بیشتری را تأیید کرد. در حال حاضر، روزانه 14،400 لایت‌کوین استخراج می‌شود که این حداکثر مقدار ممکن است. لایت کوین نیز مانند سایر ارزهای دیجیتال، یک وسیله پرداخت جهانی و مبتنی بر تکنولوژی بلاکچین است. این ارز دیجیتال همتا به همتا شباهت‌های زیادی با بیت‌کوین دارد، اما پلتفرم آن از بلاک چین‌های مختلفی استفاده می‌کند که امکان انتقال سریع‌تر تراکنش‌ها را فراهم می‌کند. نرم‌افزار ایجاد و انتقال کوین‌های لایت‌کوین، به صورت متن‌باز است و پلتفرم آن به طور کامل غیرمتمرکز است. این کریپتوکارنسی از زمان ورودش به بازار، رشد پایداری را تجربه کرده است و در حال حاضر یکی از محبوب‌ترین ارزهای دیجیتال در بازار به حساب می‌آید. شاید یکی از دلایل این محبوبیت عملکرد آن باشد، اما نباید تشابه‌اش با بیت‌کوین را نیز نادیده‌گرفت.

لایت کوین یک ارز دیجیتال همتا به همتا است که امکان پرداخت های نسبتا فوری و کم هزینه را در سراسر جهان فراهم می‌کند.

لایت کوین یک شبکه پرداخت متن باز مبتنی بر بلاک چین است. در این پروتکل می‌توان دارایی‌های دیجیتالی به نام لایت کوین یا به اختصار LTC را بدون هیچ واسطه و نهاد مرکزی و به صورت کاملا غیرمتمرکز در سراسر جهان منتقل کرد.

همانند بیتکوین ، امنیت شبکه لایت کوین هم با رمزنگاری و فرایند اثبات کار یعنی استخراج توسط دستگاه ماینرتضمین شده است. تراکنش های لایت کوین تقریبا چهار برابر سریع تر از بیت کوین هستند.

خالق لایت کوین:

در حالی که هویت ساتوشی ناکاموتو، خالق بیت کوین بعد از حدود 10 سال هنوز مشخص نیست، خالق لایت کوین جوانی چینی‌الاصل به نام چارلی‌ لی است. کارمند سابق گوگل و کوین بیس، در سال 2011 با تغییرات بزرگی در پروتکل بیت کوین،‌ شبکه لایت کوین را معرفی کرد.

فلسفه ای جالب برای تولد لایت کوین وجود دارد. اگر بیت کوین طلا باشد،‌ لایت کوین مانند لوگو‌یی که دارد، یادآور نقره است. به این معنی که هدف لایت کوین ایجاد ارزی برای مقاصد روزمره تر و ارزان تر است. مانند بیت کوین،‌ لایت کوین هم محدود است با این فرض که برخلاف بیت کوین که فقط 21 میلیون از آن قابل تولید شدن است، لایت کوین تا 84 میلیون واحد استخراج خواهد شد.

لایت کوین چگونه کار میکند ؟

 

درست به مانند بیت کوین استخراج کنندگان با قراردادن توان محاسباتی کامپیوترهای خود برای شبکه، با انجام محاسبات ریاضی شبکه را امن می‌کنند. در حقیقت استخراج کنندگان با این‌کار تراکنش ها را بررسی و تایید می‌کنند که باعث حفظ شبکه می‌شود.

تمام ارزهای دیجیتال از الگوریتم خاصی برای فعالیت استفاده می کنند. الگوریتم بیت کوین SHA-256 است اما چارلی‌ لی در ایجاد لایت کوین این فرایند را به الگوریتم بهتری به نام Scrypt تغییر داد. این الگوریتم نسبت به الگوریتم بیت کوین دارای امکان محاسبه آسان تر، حجم کار کمتر و در نتیجه توانایی تایید سریع تر تراکنش ها است. در حالی که این روزها استخراج به صرفه بیت کوین فقط با دستگاه های ASIC امکان پذیر است،‌ کارت گرافیک هنوز یکی از روش های متداول برای استخراج لایت کوین است. البته استفاده از دستگاه‌ های ASIC از روش کارت گرافیک مقرون به صرفه تر است.

هر 2.5 دقیقه تمام تراکنش های تایید شده لایت کوین در بسته های دیجیتالی به نام بلاک قرار می‌گیرند. این بلاک ها به زنجیره ای از بلاک ها به نام  بلاکچین اضافه می‌شوند.

استخراج کنندگان یا به عبارتی ماینرها برای این کار پاداش دریافت می‌کنند. علاوه بر کارمزدها، با استخراج هر بلاک مقداری لایت کوین جدید تولید می‌شود و به ماینری که آن بلاک را استخراج کرده تعلق می‌گیرد که به آن پاداش بلاک (Block Reward) می‌گویند.

پاداش استخراج هر بلاک در حال حاضر 25 واحد لایت کوین است. این پاداش در هر 840,000 بلاک نصف خواهد شد. پاداش بلاک بیت کوین در حال حاضر 12.5 واحد بیت کوین است و در هر 210,000 بلاک نصف می‌شود.

ویژگی‌ها و تفاوت لایت کوین با بیت کوین:

اگر بخواهید حقیقتا لایت کوین را درک کنید حتما باید آن را از جنبه‌های گوناگون با بیت کوین مقایسه نمایید، صاحبان لایت کوین خود پذیرفته‌اند که لایت کوین یک کپی از بیت کوین است اما تفاوت‌های بنیادین که لایت کوین را از بیت کوین متمایز می‌سازند چه هستند؟ 

 

لایت کوین اغلب بابیت کوین مقایسه می‌شود. اگر بیت کوین را طلا در نظر بگیرید، بسیاری لایت کوین را نقره می‌نامند. اما این دو کریپتوکارنسی محبوب چه تفاوت‌های متمایزکننده‌ای باهم دارند؟

• حداکثر عرضه

بسیاری از ارزهای دیجیتال عرضه محدودی دارند. باوجود 84 میلیون لایت کوین، عرضه آن 4 برابر بیشتر از بیت کوین است. ازنظر تئوری، این بدان معناست که لایت کوین در آینده به چیزی حدود یک‌چهارم ارزش بیت کوین خواهد رسید.

• میزان سرمایه بازار

اگرچه سرمایه بازار لایت کوین در مقایسه بابیت کوین ناچیز است، اما این ارز دیجیتال هنوز هم در بین 5 کریپتوکارنسی برتر قرار دارند (این طبقه‌بندی می‌تواند بر اساس قیمت و تعداد سکه‌های موجود در گردش تغییر پیدا کند).

• الگوریتم ماینینگ:

هردوی این کریپتوکارنسی‌ها بر اساس الگوریتم اثبات کار بناشده‌اند. بیت کوین از الگوریتم SHA-256 استفاده می‌کند در ماینر درحالی که لایت کوین از الگوریتم Skrypt .Skrypt ازنظر محاسباتی فشرده‌تر است اما از حافظه قابل‌توجهی استفاده می‌کند.

• سرعت معامله

هر تراکنش لایت کوین تقریباً در هر 2?5 دقیقه تأیید می‌شود. در بیت کوین، این میانگین هر 10 دقیقه یک‌بار است. درنتیجه لایت‌کوین 4 برابر سریع‌تر این کار را انجام می‌دهد که درواقع می‌تواند معاملات بیشتری را نیز پردازش کند.

• هزینه معاملات

الگوریتم Skrypt هزینه‌های معاملات را به میزان قابل‌توجهی کاهش می‌دهد.

• پاداش بلاک

ماینرها با دریافت پاداش برای هر محاسبه صحیح و درنتیجه افزودن یک بلاک جدید، بابت همکاری خود در شبکه پاداش دریافت می‌کنند. ماینرها در حال حاضر به ازای هر بلاک، 25 لایت کوین دریافت می‌کنند. این در حالی است که در شبکه بیت‌کوین، 12?5 BTC به عنوان پاداش در نظر گرفته شده است. از آنجایی که هربلاک جدید به طور متوسط در هر 2?5 دقیقه ایجاد می‌شود، ازنظر آماری ماینرهای بیشتری امکان دریافت پاداش را دارند. اما با این حال، ریسک بلاک‌های جدا افتاده نیز افزایش پیدا می‌کند (این‌ها بلاک‌های معتبری هستند که جزئی از زنجیره اصلی نیستند و زمانی‌که دوماینر در یک‌زمان مشابه بلاکی را تولید می‌کنند و یا هنگامی‌که یک هکر سعی در وارونه کردن معاملات دارد، ایجاد می‌شوند).

• شبکه لایت کوین سکه‌های بیشتری ایجاد می‌کند

شبکه لایت‌کوین، قادر است 84 میلیون لایت‌کوین منتشر کند که این 4 برابر تعداد واحدهایی است که شبکه بیت کوین ایجاد خواهد کرد.

داشتن کاهش زمان ساخت زنجیره قالب

و افزایش حداکثر تعداد سکه ها

تفاوت اصلی آن با بیت کوین در میزان امنیت آن است. به دلیل استفاده از تکنیک های خاص رمزنگاری، میزان امنیت litecoin نسبت به بیت کوین بیشتر است و در واقع به دلیل میزان بالای حافظه درگیر در آن، هک کردن و ایجاد اختلال در litecoin بسیار دشوار و پرهزینه است. در مقایسه با وضعیت بیت کوین، litecoin در دوران جنینی قرار دارد.

و کمی تغییر رابط کاربری گرافیکی بود.

اسکریپت چیست؟

اسکریپت (Scrypt) که در آغاز S-crypt نامیده می شد همانند اسکریپت (Script) تلفظ می شود. اسکریپت در واقع از الگوریتم SHA 256 استفاده می‌کند اما محاسبات آن بسیار ‌ترتیبی‌تر از محاسبات SHA 256 در بیت کوین هستند. به این ترتیب موازی کردن محاسبات در آن امکان پذیر نیست. این به چه معناست؟ فرض کنید دو پروسه داریم، یکی A و دیگری B . در بیت کوین می‌توان با استفاده از ASIC دو پروسه‌ی A و B را موازی کرد و همزمان انجام داد. اما در لایت کوین باید به شکل ترتیبی ابتدا A و سپس B انجام شود. اگر بخواهید آن‌ها را با هم موازی کنید، حافظه‌ی مورد نیز بسیار زیاد می‌شود. اسکریپت (Scrypt) را « مساله سخت حافظه » (memory hard problem) می‌نامند چرا که عامل اصلی محدود کننده در آن قدرت پردازش نیست بلکه حافظه است. درست به همین دلیل است که موازی‌سازی به یک مساله چالش‌برانگیز تبدیل می‌شود. اجرای 5 پروسه‌ی سخت حافظه به صورت موازی نیازمند 5 برابر حافظه‌ی بیشتر است. البته می‌توان دستگاه‌هایی با حافظه‌ی بسیار زیاد تولید کرد اما دو مشکل در مسیر انجام این کار وجود دارد: مردم عادی می‌توانند به جای خرید ASICهای فوق پیشرفته با خریدن کارت‌های حافظه‌ی ساده وارد رقابت شوند. تولید حافظه به مراتب پر هزینه‌تر از تولید تراشه‌های هشینگ SHA-256 است. اسکریپت عمدا طوری طراحی شده استخراج را همگانی و تا جای ممکن دموکراتیزه کند. اما اخیرا شرکت‌هایی مانند زئوس (Zeus) و فلاور تکنولوژی (Flower Technology) موفق شده‌اند ASICهای اسکریپت تولید کنند. متاسفانه این بدان معناست که رویای دموکراتیزه کردن استخراج از بین خواهد رفت.

لایت کوین چگونه ایجاد می شود؟

لایت کوین نیز همانند بیت کوین و بسیاری دیگر از ارز های رمز نگاری شده، طی فرآیندی که استخراج نامیده می شود، ساخته می ‌شوند. استخراج شامل حل پازل های پیچیده ریاضی است و به تجهیزاتی همچون کامپیوتر های تخصصی نیاز دارد. اولین استخراج کننده ای که موفق به حل پازل شود، مقداری Litecoin ساخته شده را، به عنوان پاداش دریافت خواهد کرد.

چگونه می توانید صاحب لایت کوین (LTC) شوید؟

استخراج یک فرآیند پیچیده است و برای همه مناسب نیست. اگرچه یکی از راه های دستیابی به لایت کوین می ‌باشد، اما راه های ساده تری نیز وجود دارند. شما می‌توانید با استفاده از پول محلی خود و یا بیت کوین، از بسیاری از صرافی های آنلاین، ارز های رمزنگاری‌ شده بخرید.

اما، پیش از این که لایت کوین (litecoin) بخرید، باید بدانید کجا می توانید آنها را نگهداری کنید. انتخاب های مختصری شامل کیف پول های سخت افزاری همچون لجر نانو اس و کیف پول های دسکتاپی همچون Litecoin Core که توسط توسعه دهندگان لایت کوین ساخته شده، پیش روی شماست.

هنگامی که سکه ها را در اختیار گرفتید، می توانید شروع به استفاده از آنها کنید – مگر این که بخشی از سبد سرمایه‌گذاری شما باشند. شرکت های زیادی وجود دارند که لایت کوین را به‌ عنوان روش پرداخت می پذیرند

سرمایه‌گذاری در Litecoin چقدر سود دارد؟

Litecoin اثبات کرده است که یک سرمایه ‌گذاری عالی برای کسانی بوده است که آن را از حدود یک یا چند سال پیش خریده اند؛ حتی با این که قیمت آن طی چند ماه اخیر به شدت افت کرده است. برای مثال، اگرشما معادل 1000 دلار لایت کوین در مارس 2017 خریده بودید (زمانی که هر لایت کوین با قیمت 4 دلار مبادله میشد)، سرمایه شما امروز دقیقا به 39500 دلار می رسید.

توجه داشته باشید که این ارقام براساس قیمت لایت کوین در زمان نوشتن این مقاله هستند. برای مقایسه، سرمایه‌گذاری همزمان همان مقدار پول در بیت کوین به بازده اندک 7500 دلاری منجر می شد. این بازگشت سرمایه عالیست اما نسبت به لایت کوین ناچیز می باشد.

فراز و نشیب برای هر رمزارزی وجود دارد

با این حال، این بدان معنی نیست که قیمت litecoin همچنان رشد خواهد کرد و یک سرمایه گذاری عالی برای آینده محسوب می شود. ارز های رمزنگاری‌ شده بسیار پرنوسان هستند، به این معنی که ممکن است قیمت آنها در مدت زمان کوتاه به طور چشم گیری بالا و پایین شود.

برای مثال، بنابر جداول قیمتی تهیه شده توسط  coinmarketcap ، لایت کوین در اواسط دسامبر 2017، ارزشی معادل 370 دلار داشت. حدود یک ماه و نیم بعد، قیمت آن به  110 دلار سقوط کرد؛ این یعنی 70 درصد از ارزش خودش را طی مدت کوتاهی از دست داد!

حقیقت این است که هیچ کس نمی داند قیمت ها در چه جهتی حرکت خواهند کرد. بنابراین، سرمایه ‌گذاری در لایت کوین، همانند دیگر ارز های رمزنگاری ‌شده، سهام ها، بازار تبادل ارز های خارجی (فارکس)، یک شغل پر ریسک است. پس برای احتیاط: هرگز بیشتر از تواناییتان برای ضرر کردن، سرمایه‌گذاری نکنید.

کاربرد ها:

با توجه به اینکه لایت‌کوین و بیت‌کوین شباهت زیادی در ساختار و عملکرد دارند می‌توان انتظار داشت که اکثر اعمالی که با بیت‌کوین قابل‌اجرا است با لایت‌کوین هم انجام شود. به‌بیان‌دیگر با استفاده از این ارز دیجیتال می‌توانید در هر زمان و مکان ارزش مالی را ارسال و دریافت کنید. هم‌اکنون برخی از فروشگاه‌های آنلاین، لایت‌کوین را در کنار سایر ارزهای دیجیتال می‌پذیرند.

چارلی لی، مخترع لایت کوین اعلام کرده که برای جلوگیری از سوءتفاهم‌ هایی که ممکن است از صحبت‌ های او برداشت شود و موجب افزایش یا کاهش قیمت لایت کوین شود تمامی لایت کوین‌های خود را فروخته و هیچ لایت کوینی در اختیار ندارد. وی ابراز داشته: «هر زمان که من در مورد قیمت بیت کوین یا اخبار خوب و بد حرفی بزنم، به این متهم می‌شوم که این کار را برای منافع خود انجام داده‌ام به همین خاطر تمامی لایت کوین‌های خود را فروختم و اهدا کردم.»

لایت کوین هم مانند بیت کوین از قیمتی در حدود 1 سنت کارش را آغاز کرد. این ارز تا سال 2014 رشد قیمت خیلی خوبی داشت اما بعد از آن با کاهش قیمت محسوسی مواجه شد و حدود سه سال در محدوده قیمت 1 تا 4 دلار بالا و پایین می‌شد. سال 2017 دوران انفجار لایت کوین بود. در حالی که بیت کوین در سال 2017 حدود 1700 درصد رشد کرد، لایت کوین با رسیدن به بالاترین قیمت تاریخش یعنی 320 دلار، صعودی 7000 درصدی را تجربه کرد.

افزایش آگاهی مردم در حوزه ارزهای دیجیتال و گسترش ارزهای بلاک چینی باعث رشد قیمت شدیدی در تمام ارزهای بالای جدول شد. شرکت های زیادی از جمله برخی از سایت های قمار، لایت کوین را به عنوان روش پرداخت پذیرفتند که در رشد قیمت آن بی تاثیر نبود.

 

اتریوم چیست؟ اولین پرسشی است که افراد نا آشنا با ارزهای دیجیتال از خودشان می‌پرسند. در واقع اتریوم یا (Ethereum)، نسل دوم ارزهای دیجیتال است. این ارز تازه نفس، با هدف هوشمندسازی فرایندها و ایجاد فضایی برای اجرای برنامه‌های غیر متمرکز و خودکار ایجاد شد. اتریوم در تاریخ 30 جولای 2015 و به سرپرستی جوان 23 ساله روسی، «ویتالیک بوترین» پا به عرصه ارزهای دیجیتال گذاشت.

اتریوم چیست؟

می‌‌توان به گونه‌ای دیگر و زبانی ساده‌تر به پرسش «اتریوم چیست؟» پاسخ داد و آن را تعریف کرد. مثلا می‌توانیم بگوییم: «اتریوم یک پلتفرم آزاد مبتنی بر فن آوری بلاک چین است که توسعه دهندگان را قادر می‌سازد تا برنامه‌های غیر متمرکز خود را روی آن پیاده سازی کنند.» شاید این پرسش هم برایتان پیش بیاید که: «آیا اتریوم شبیه بیتکوین  است؟» در پاسخ باید بگوییم که هم بله و هم نه. در واقع اتریوم هم مانند بیت کوین می‌تواند به عنوان ارز دسته‌بندی شود اما کاربردهای اتریوم بسیار متفاوت‌تر از بیت کوین است. برای درک بهتر اتریوم ابتدا بهتر است کمی با بلاک چین و نحوه کار آن آشنا شوید.

اتریوم یک پلتفرم غیرمتمرکز است که قراردادهای هوشمند را اجرا می‌کند: هیچ‌گونه احتمال از کارافتادگی، سانسور، تقلب یا دخالت افراد شخص ثالث برای برنامه‌هایی که روی اتریوم اجرا می‌شوند، وجود ندارد.

در ساده ترین جمله، اتریوم یک پلتفرم آزاد مبتنی بر فناوری بلاک چین است که توسعه دهندگان را قادر می سازد تا برنامه های غیرمتمرکز خود را روی آن پیاده سازی کنند. این برنامه‌ها تحت کنترل و نظارت هیچ سازمان و نهادی نخواهند بود و تراکنش‌ها و معاملات روی اتریوم به صورت کاملا مستقل از بانک‌ها یا نهادهای دیگر پولی انجام می‌شوند. ارز دیجیتال این شبکه هم اتر نام دارد و واحد اختصاری آن ETH است.

قیمت دستگاه ماینر برای استخراج  اتریوم متفوت و وابسته به میزان قدرت هش آن است.

هر کسی قادر است با استفاده از اتریوم برنامه غیرمتمرکز خود را توسعه دهد. همچنین توسعه دهندگان می‌توانند بدون نیاز به ساخت بلاک چین جدید، با استفاده از اتریوم برای برنامه‌های خود ارز دیجیتال مستقل بسازند که به آن‌ها توکن می‌گویند. در واقع توکن، ارز برنامه‌های غیرمتمرکزی هستند که خودشان بلاک چین خصوصی ندارند و از بلاک چین های دیگر مثل اتریوم استفاده می‌کنند.

تا قبل از پیدایش اتریوم، برنامه‌نویسان بلاک چین برای ساخت ارز دیجیتال خود از ابتدا مجبور به ساخت یک بلاک چین جداگانه بودند اما امروزه بلاک چین اتریوم میزبان هزاران هزار توکن است.

تیم اتریوم دلیل ساخت این شبکه را اینگونه عنوان می‌کنند:

اتریوم ایجاد شد تا ما برای انجام کارهایمان به هیچ بانک، شرکت و نهاد دیگری به جز خودمان نیاز نداشته باشیم.

هدف اتریوم تبدیل شدن به یک کامپیوتر جهانی است. یک کامپیوتر برای همه کارها

یک رویکرد متمرکز به معنای تحت کنترل یک قدرت متمرکز بودن است، اما به معنای یک نقطه شکست نیز می تواند باشد. این رویکرد باعث می شود که برنامه های کاربردی و سرورها نسبت به حملات هکرها و حتی قطع برق آسیب پذیر باشند. علاوه بر این اکثر شبکه های اجتماعی و سایر سرورهای آنلاین شرکت ها نیازمند بروزرسانی اطلاعات شخصی کاربران خود هستند، که این اطلاعات را در سرورهای خود ذخیره می کنند. این اطلاعات به راحتی می توانند توسط خود شرکت ها، کارمندان و یا هکرها به سرقت رفته ویا مورد سوء استفاده قرار گیرند.

اتریوم یک سیستم غیرمتمرکز و به طور کامل مستقل است که توسط هیچ شخص یا قدرتی کنترل نمی شود. این سیستم مشکلات سیستم متمرکز را ندارد، زیرا توسط هزاران رایانه داوطلب در سراسر جهان اداره شده و مورد استفاده قرار می گیرد، پس به این معنی است که هرگز آفلاین و خاموش نمی شود. علاوه بر این اطلاعات شخصی کاربران در رایانه های شخصیشان امن خواهد ماند و محتواهایی مانند برنامه های کاربردی، ویدئوها و غیره تحت کنترل سازندگان آنها باقی مانده و لازم نیست از قوانین سرویس های میزبانی مانند یوتیوب پیروی کنند.

درک این نکته نیز مهم است که دو ارز رقیب؛ بیتکوین و اتریوم؛ دو پروژه کاملا متفاوت و با اهداف کاملا متفاوت هستند. بیت کوین اولین ارز رمزنگاری بوده و یک سیستم انتقال پول است که توسط فناوری دفتر حساب عمومی توزیع شده، که بلاکچین نام دارد، پشتیبانی می شود.

 

اتریوم نیز فناوریی که بیت کوین بر مبنای آن است را مورد استفاده قرار داده و در عین حال قابلیت های آن را به میزان قابل توجهی ارتقاء داده است. اتریوم داری یک شبکه کامل با مرورگر، زبان برنامه نویسی و سیستم پرداخت مربوط به خود است. از همه مهمتر این که کاربران خود را قادر می سازد تا برنامه های غیرمتمرکز را بر روی بلاک چین اتریوم ایجاد کنند.

این برنامه ها می توانند ایده های کاملا جدید و یا بازسازی غیرمتمرکزی از طرح های موجود باشند. این سیستم اساسا واسطه ها و تمام هزینه های مرتبط به حضور یک شخص ثالث را حذف خواهد کرد. برای مثال زمانی که طرفداران یک آهنگ، لینک مربوط به آن را در فیس بوک به اشتراک می گذارند، سود حاصل از کلیک کردن مستقیما عاید فیس بوک می شود. در نسخه اتریومیِ چنین شبکه اجتماعی، هم هنرمند و هم طرفدار بخشی از پاداش کلیک کردن را دریافت خواهند کرد. در نهایت باید گفت برنامه های مبتنی بر بلاک چین هر نوع پرداخت به شخص واسطه را حذف می کند.

به طور خلاصه می توان گفت که اتریوم یک پلتفرم عمومی ، متن باز و مبتنی بر دفتر حساب توزیع شده بلاک چین است که به توسعه دهندگان اجازه می دهد برنامه های کاربردی غیرمتمرکز را ایجاد و راه اندازی کنند.

همانطور که قبلا عنوان شد، اتریوم یک سیستم غیرمتمرکز است. به این معنی که از یک رویکرد همتا به همتا استفاده می کند. هر تعاملی که انجام می شود، توسط کاربرانی که در شبکه حضور دارند پشتیبانی شده و تحت کنترل هیچ قدرت متمرکزی نیست.

کل نظام اتریوم توسط یک سیستم که اصطلاحا نود یا گره نام دارد پشتیبانی می شود. این نودها یا گره ها در واقع داوطلبان و شرکت کنندگان در شبکه هستند که کل بلاک چین اتریوم را در سیستم خود ذخیره کرده اند و به طور کامل تمام قوانین مورد توافق شبکه را رعایت کرده و به اجرا درمی آورند، درستی و امنیت شبکه را حفظ کرده و در ازی آن پاداش دریافت می کنند.

این قوانین مورد توافق و بسیاری دیگر از جنبه ها و ویژگی های شبکه، توسط قرارداد های هوشمند دیکته شده اند. این قراردادها به منظور انجام خودکار تراکنش ها و سایر اقدامات خاص در داخل شبکه طراحی شده و به این ترتیب نیازی به نگرانی در مورد درستی تراکنش نیست. شرایط برای انجام هر دو طرف تراکنش از قبل برنامه ریزی شده است. با تکمیل این شرایط، تراکنش یا هر فعالیت ویژه دیگری انجام می شود. بسیاری از افراد معتقدند که قراردادهای هوشمند، آینده هستند و در نهایت جایگزین سایر قراردادهای موقت خواهند شد. زیرا اجرای قراردادهای هوشمند امنیت بیشتری را نسبت به قراردادهای سنتی داشته، سبب کاهش هزینه های تراکنش شده و باعث ایجاد اعتماد بین طرفین خواهد شد.

علاوه بر این، سیستم همچنین برای کاربران ماشین مجازی اتریوم(EVM) را در اختیار قرار می دهد که اساسا به عنوان محیطی برای اجرای قراردادهای هوشمند مبتنی بر اتریوم عمل می کند. به این وسیله کاربران می توانند یک کد را اجرا کنند، با اطمینان از این که برنامه ها با یکدیگر تداخلی نخواهند داشت. EVM کاملا از شبکه اصلی اتریوم جدا شده و این باعث شده تا آن یک ابزار سودمند برای آزمایش و بهبود قراردادهای هوشمند باشد.

این پلتفرم یک توکن ارز رمزنگاری به نام اتریوم نیز ایجاد می کند.

یکی از معروف ترین دستگاه های ماینر برای استخراج اتریوم E10  می باشد.

در ساده‌ترین حالت، اتریوم (Ethereum) یک نرم‌افزار متن‌باز مبتنی بر بلاکچین است که به توسعه‌دهندگان اجازه ساخت و توسعه اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز را می‌دهد. اتریوم که پلتفرم قدرتمندی جهت هوشمندسازی فرایندها و فضایی برای اجرا برنامه های غیرمتمرکز و خودکار است، رسماً در تاریخ 30 جولای 2015 معرفی شد.

از آنجاکه اتریوم از نظر میزان ارزش بازار در جایگاه دوم، پس ازبیتکوین قرار دارد، برخی دست به مقایسه میان این دو زده اند. اتریوم همانند بیت‌کوین، یک شبکه توزیع شده عمومی بر پایه بلاکچین است ولی بین این دو تفاوت‌های فنی اساسی وجود دارد.

مهم‌ترین تمایز بین بیت‌کوین و اتریوم که باید ذکر شود، کاربرد و توانایی است. بیت‌کوین فقط یک اپلیکیشن خاص از بلاکچین را عرضه می‌کند، یک سیستم مالی دیجیتال نقطه به نقطه که اجازه پرداخت‌های آنلاین با بیت‌کوین را فراهم می‌کند. بلاکچین بیت‌کوین برای ردیابی مالکیت ارز دیجیتال استفاده می‌شود اما بلاکچین اتریوم روی اجرای کد نوشته شده هر اپلیکیشن توزیع شده‌ای تمرکز دارد.

در بلاکچین اتریوم، به جای استخراج بیت‌کوین، استخراج کنندگان برای تولید اتر کار می‌کنند، گونه ای ازارز دیجیتال که شبکه را بالا نگه می‌دارد. اتر به جز یک ارز دیجیتال قابل معامله، توسط توسعه‌دهندگان اپلیکیشن‌ها استفاده می‌شود تا در شبکه برای پرداخت هزینه تراکنش‌ها و خدمات استفاده شود.

خب، اکنون که متوجه شدیم پول دیجیتال چگونه تمرکز زدایی می‌کند و از گزند تقلب و دستکاری بدور می‌ماند، شاید بد نباشد که این ایده را درباره سایر مسائل روزانه‌ی جامعه نیز به کار بگیریم! برای نمونه، سیستم رای‌گیری که در آنها تقلب های فاحشی رخ می‌دهد و یا حتی سیستم های قضایی که دستکاری اطلاعات آنها ممکن است جان و مال افراد بیگناهی را به خطر بیاندازد.

 

اما پیاده سازی این نیاز ها بر روی چهارچوبی که بیت کوین بر روی آن سوار شده، که به آن بلاکچین می‌گویند کار ساده‌ای نیست.

نکته‌ی جالبی که درباره فناوری بلاک چین وجود دارد اینست که بیت کوین آنرا به وجود آورده و حالا بعنوان بستری ایمن برای بسیاری از فعالیت ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در طراحی بلاکچین، برای پیاده سازی سیستمی که بدون نیاز به یک مرکز کنترل متمرکز بتواند هوشمندانه عمل کرده و نظم ساختار را باپرجا نگهدارد مهمترین ویژگی های یک شبکه‌ی غیرمتمرکز که در پایین لیست شده اند را با یکدیگر آمیخته شده:

• ‍ رمزنگاری
• سیستم اثبات کار
• شبکه های غیرمتمرکز

 

شماهم متوجه شدید؟ ظاهرا بیت کوین تنها چیزی نیست که امکان استفاده از آن بر روی تکنولوژی بلاکچین فراهم است، اما همانگونه که پیشتر هم گفتیم این کار خیلی ساده نیست.

 

اتریوم و بیت کوین چه تفاوت هایی به هم دارند؟

آیا اتریوم شبیه بیت کوین است؟ هم بله هم نه. اتریوم هم مانند بیت کوین می‌تواند به عنوان ارز دیجیتال دسته‌بندی شود، مورد معامله قرار بگیرد و آن را به عنوان روش پرداخت پذیرفت اما اتریوم تفاوت‌های زیادی با بیت کوین دارد.

مانند بیت کوین، اتریوم هم یک بلاک چین توزیع شده عمومی دارد. اگر چه تفاوت های فنی زیادی بین این دو وجود دارد اما مهمترین تفاوت، اهداف و قابلیت هاست.

در واقع بیت کوین برای اولین بار با هدف یک سیستم پرداخت جهانی، همتا به همتا و غیرمتمرکز خلق شد اما اتریوم به دنبال حذف تمرکز از تمام فرایندهاست.

در حالی که بلاک چین بیت کوین برای رهگیری مالکیت پول دیجیتال (بیت کوین) استفاده می‌شود، بلاک چین اتریوم برای اجرای کد برنامه‌های غیرمتمرکز طراحی شده است.

اتریوم هم مانند بیت کوین مبتنی بر الگوریتم اجماع اثبات کار یا همان ماینینگ (استخراج) بوده اما قرار است که سمت به اثبات سهام حرکت کند. در اثبات سهام  ماینینگ صورت نمی‌گیرد و افراد بر اساس میزان دارایی خود در شبکه، به تایید تراکنش‌های می‌پردازند و پاداش دریافت می‌کنند.

در حالی که تعداد واحدهای بیت کوین محدود به 21 میلیون واحد است برای اتریوم هنوز سقف مشخصی تعیین نشده است اما احتمالا در ادامه مسیر سقف تعداد کوین تعیین خواهد شد یا حداقل برای آن حد تولید سالانه در نظر گرفته می‌شود تا تورم آن کنترل شود. سرعت تراکنش‌های اتریوم به مراتب سریع‌تر از بیت کوین است و به مراتب کارمزد کمتری نسبت به بیت کوین دارد.

نمی‌توان به طور دقیق گفت که بیت کوین بهتر است یا اتریوم زیرا این دو شبکه اهداف یکسان ندارند و هر کدام کاربرد و ویژگی‌ منحصر به فرد خاص خودش را دارد.

مزایای پلتفرم‌های غیرمتمرکزی مانند اتریوم چیست؟

از آنجا که برنامه های غیرمتمرکز در بلاک چین اجرا می شوند، لذا از تمام ویژگی های بلاک چین نیز می توانند استفاده کنند.

غیر قابل تغییر بودن – واسطه ها و افراد ثالث نمی تواند هیچ تغییری در داده ها ایجاد کنند.

غیرقابل دستکاری و نفوذ – برنامه ها بر اساس اجماع شبکه فعالیت می کنند. بنابراین امکان سانسور، نفوذ به شبکه یا حذف داده ها نیست.

امن – بدون نهاد مرکزی و تضمین شده توسط رمزنگاری.

همیشه فعال – برنامه‌های غیرمتمرکز هرگز متوقف نمی شوند و هیچ کس قادر به جلوگیری از فعالیت آن ها نیست.

هر خدمت متمرکزی می تواند توسط اتریوم غیرمتمرکز شود. خدمات بزرگی مثل پرداخت ها، بیمه،‌ رای گیری و بسیاری از خدماتی که اکنون توسط واسطه ها انجام می شوند، با بلاک چین غیرمتمرکز خواهند شد.

با استفاده از پلتفرم‌هایی مانند اتریوم، شرکت‌ها و خدمات گوناگون می‌توانند اعتمادسازی در کار خود را به حداکثر برسانند و به کسب و کار خود اعتبار ببخشند. در دنیایی که داده‌ها بسیار ارزشمند هستند، تمرکززدایی اجتناب‌ناپذیر خواهد بود

اتریوم و بیت کوین چه شباهت‌هایی به هم دارند؟

بلاک چین بیت کوین برای پیگیری مالکیت پول دیجیتال – بیت کوین – استفاده می‌شود. اما بلاک چین اتریوم برای اجرای کد‌های برنامه نویسی برنامه‌های غیرمتمرکز طراحی شده است. مانند بیت کوین، اتریوم نیز یک بلاک چین توزیع شده عمومی است. اگر چه تفاوت‌های فنی زیادی بین این دو وجود دارد اما مهمترین تفاوت این دو اهداف و قابلیت‌هایشان است. بیت کوین یک برنامه کاربردی خاص از فناوری بلاکچین است. در واقع بیت کوین با هدف ایجاد یک سیستم پرداخت جهانی، همتا به همتا و غیرمتمرکز ایجاد شده است.
برای درک بیشتر این موضوع، بلاک چین بیت کوین را سیستم عاملی در نظر بگیرید که فقط یک نرم افزار به نام بیت کوین روی آن اجرا می‌شود. در نقطه مقابل، بلاک چین اتریوم را سیستم عاملی در نظر بگیرید که هزاران نرم افزار و سرویس مختلف می‌توانند روی آن فعالیت کنند. با این حساب، درک مفهوم «توکن» برایتان آسان‌تر خواهد شد. در واقع یک توکن‌، ارز برنامه‌‌ای غیرمتمرکز است که خودش بلاک چین خصوصی ندارد و از بلاک چین‌های دیگر مثل اتریوم استفاده می‌کند.
در بلاک چین اتریوم، به جای کار برای استخراج بیت کوین، ماینرها برای یک ارز دیجیتال رمزنگاری شده به نام «اتر» که شبکه را تامین می‌کند، کار می‌کنند. اتر یک ارز دیجیتال تجاری و قابل حمل است که برای پرداخت هزینه‌های تراکنش نرم افراز مورد نظر، توسط توسعه دهندگان نرم افزار، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

قیمت اتریوم :

در سال 2017، سال شکوفایی ارزهای دیجیتال، قیمت اتریوم 10,000 درصد رشد داشت. بله درست است یعنی 101 برابر. یعنی 100 دلار در ابتدای 2017، و برداشت 10,000 دلار در انتهای 2017. اتفاقی که شاید هر قرن یکبار رخ دهد. در سال 2016 ارزش هر اتر کمتر از یک دلار بود.

پس از ژانویه 2018، قیمت اتریوم به روند نزولی شدیدی افتاد و  در بهمن 97 اتریوم از بالاترین قیمتش در 1500 دلار، بیش از 89 درصد سقوط کرده است. ارزش کل این ارز دیجیتال در اوایل سال 2017 به شدت به بیت کوین نزدیک شد و حتی برخی پیش‌بینی می‌کردند که این ارز دیجیتال بتواند در جدول ارزها از بیت کوین عبور کند.

عوامل تاثیر گذار بر قیمت :

وند افزایش قیمت اتریوم به مراتب از بیتکوین کندتر بوده است و در 18 ماه نخست آغاز به فعالیتش حتی روی 10 دلار ثابت مانده بود. اوایل سال 2017 میلادی اما به تدریج ارزش این ارز دیجیتالی بالا رفت. افزایش قیمت اتریوم اما تا حدود بسیار زیادی مرهون رشد یکباره ارزش بیت کوین بود که علاقه و توجه کاربران به ارزش های آنلاین را بالا برده بود.

اتریوم یک ارز کاربردی است. بدیهی ست که هر چقدر کاربرد و پذیرش آن بیشتر شود، قیمت آن هم افزایش خواهد یافت. این رمزارز در ماه های اخیر حمایت گسترده شرکت های بزرگ دنیا را نیز دریافت کرده است. از اتریوم میتوان برای هوشمندسازی فرایندها نهایت استفاده را برد. هر میزان که قراردادهای هوشمند اتریوم بیشتر مورد پذیرش نهادها قرار بگیرند، محبوبیت و کاربرد بیشتر و در نتیجه قیمت هم افزایش خواهد یافت.

اما همانطورکه اشاره کردیم اتریوم در برهه یا برهه هایی نیز با افت ارزش روبرو بود که این مساله نیز تا حدود زیادی به خاطر نگرانی های امنیتی و تغییرات کلی بازار از جمله فروش عمده اتریوم توسط سرمایه گذاران بزرگ یا انتشار خبرهای مختلف در رابطه با آن بوده است حتی قیمت اتریوم بالغ بر 20% در یک روز افت پیدا کرد که این مساله نیز به خاطر کم شدن اطمینان به آن و همچنین انتشار شایعات بی پایه و اساس در مورد مرگ بوترین بود.

اتریوم نیز همانند بیت کوین تلاش میکند با کم کردن میزان پاداش استخراج ماینرها، قیمت خود را در سطح بالایی نگه دارد. بیت کوین برای این منظور با انجام فرایند هاوینگ ، میزان پاداش استخراج را هر 4 سال به نصف کاهش میدهد. اما اتریوم راه دیگری را در پیش گرفته است و هر ساله با توافق توسعه دهندگان شبکه این رمزارز و با انجام بروزرسانی های شبکه اتریوم، میزان پاداش استخراج بصورت توافقی کاهش میابد.

درحال حاضر پاداش استخراج هر بلاک اتریوم  برابر 2 اتر در نظر گرفته شده است.

این روزها اتریوم یکی از ارزهای مرجع در ترید رمزارزها است. این ارز در مارکت های بزرگ خرید و فروش می‌شود.

 

آینده اتریوم

علیرغم این که اتریوم مانند بیت کوین چندین سال است که ساخته شده، اما به تازگی مورد توجه رسانه های عمومی و مردم قرار گرفته است. بسیاری از متخصصین معتقدند که این یک فناوری متحول کننده است که نه تنها به طور کامل اینترنت را تغییر می دهد، بلکه باعث یک تغییر انقلابی در خدمات و صنایع می شود.

ویتالیک بوترین به عنوان خالق اتریوم در پیش بینی های خود بسیار با احتیاط عمل می کند. وی در مصاحبه اخیر خود اظهار داشت که قصد دارد با حفظ اتریوم به عنوان پلتفرم مرتبط با بلاک چین، بر مسائل فنی آن تمرکز داشته باشد و با بهبود امنیت آن آینده ای جدید برای اتریوم بسازد.

بالاجی سرینیوانسان، مدیرعامل 21 دات کو اخیرا اعلام کرد که شرکتش به اتریوم اعتقاد کامل دارد. پیتر اسمیت، بنیانگذار بلاک چین، برنامه های زیرساختی اتریوم را جذاب توصیف کرد.

 

به طور کلی نظرات در مورد آینده اتریوم در بین کارشناسان ارزهای رمزنگاری مثبت است. با این حال با وجود موفقیت های فوق العاده و ثبات نسبی بیت کوین و اتریوم، و نیز اهمیت فناوری پشت این پروژه ها، بسیاری از کارشناسان ابتدایی هنوز معتقد به سقوط این ارزها هستند.

 

خرید اتریوم :

از طریق سایت‌های داخلی می‌توان اتریوم را به صورت مستقیم با ریال خریداری کرد. اما با این حال بیشتر سایت‌های داخلی در حال حاضر فقط بیت کوین می‌فروشند. همچنین باید توجه کنید که در صورت موجود بودن اتر در این سایت‌ها، حتما باید از معتبر بودن سایت اطمینان حاصل کنید.

متداول ترین روش خرید اتر، مخصوصا برای کاربران ایرانی، خرید بیتکوین ز سایت های ایرانی و سپس تبدیل بیت کوین خریداری شده در صرافی های معتبر خارجی به اتر است.

 

«این روزها ماینینگ تبدیل به کار سختی شده.» «ماینری که دوستم استفاده می‌کنه قدرت پردازش خیلی بالایی داره.» «من یه ماینر خریدم ولی خیلی زود خراب شد.» «می‌خوام ماینرم رو به یه استخر وصل کنم.»

اگر شما هم جزء آن دسته از افرادی باشید که با دنیای ارزهای دیجیتال سر و کار دارند، حتما جملاتی مشابه عبارات بالا زیاد به گوشتان می‌خورد. حرف چگونگی ماینینگ و انتخاب ماینر مناسب این روزها حسابی بر سر زبان‌ها افتاده؛ ولی ماینر دقیقا چه چیزی است و چطور منجر به استخراج ارزهای دیجیتال می‌شود؟

ماینر چیست ؟

یک مدار مجتمع با کاربری مشخص

یک مدار مجتمع با کاربری مشخص (ASIC) دستگاهی است که تنها برای هدف استخراج ارزهای دیجیتال طراحی شده است. این محاسبه‌گر کوچک، شامل سری تراشه‌هایی است که یک سیستم را تشکیل می‌دهند. به طور کلی هر ماینر برای استخراج یک ارز دیجیتال به خصوص یا یک سری ارزهای دیجیتال از پیش تعیین شده، طراحی شده است. بنابراین یک اسیک ماینر بیت کوین، فقط قادر به استخراج بیت کوین است.

دستگاه ماینر چطور پدید آمد؟

به وجود آورنده بیت کوین در نظر داشت بیت کوین با استفاده از CPUهای معمولی روی لپتاپ‌ها و کامپیوترهای شخصی استخراج شود. در روزهای اولیه پیدایش بیت کوین، ماینرها (افرادی که بیت کوین استخراج می‌کنند) با استفاده از کامپیوترهای شخصی به کسب درآمد از استخراج می‌پرداختند. این فرآیند کار راحتی بود؛ چون ارزش بیت کوین‌های استخراج شده نه تنها کفاف هزینه برق و استهلاک کامپیوتر آنها را میداد، بلکه در آخر سود چشمگیری هم برایشان به همراه داشت. با گذر زمان و همراه با پیچیده‌تر شدن بلاک چین‌ها، کامپیوترهای خانگی دیگر مثل قبل از پس این فرآیند برنمی‌آمدند و یک جورهایی دخل و خرج فرآیند استخراج با اختلاف شدیدی مواجه شد. در اواسط سال 2013، سخت‌افزارهای خانگی در فرآیند استخراج در تنگنا قرار گرفتند و به دستگاه‌های ماینر اجازه پیشی گرفتن دادند.

هر روز تراکنش‌های بیشتر و بیشتری به وجود می‌آمدند و منابع محاسباتی مورد نیاز برای ایمن‌سازی و تائید این تراکنش‌ها به طور نمایی در حال افزایش بودند. سازمان‌های استخراج برای کاهش هزینه‌ها دست به هر کاری در دفاتر کل زدند؛ از نقل مکان به نزدیکی منابع برق ارزان قیمت حوالی سدها تا سرمایه‌گذاری در انبارهایی پر از اسیک ماینر. تحقیقات گسترده‌تر در حوزه علوم کامپیوتر و مهندسی کامپیوتر باعث به وجود آمدن پیشرفت‌هایی در بهره‌وری الگوریتم، بهره‌وری نرم‌افزار و بهره‌وری سخت‌افزار شد. اگر سرعت پیشرفت قابل دسترس در سخت‌افزار و نرم‌افزار نتواند از سرعت محاسباتی پیچیده بلاک چین پیشی بگیرد، استراتژی‌های کاهش هزینه و حداکثرسازی منفعت باید خودی نشان بدهند. فرقی نمی‌کند که ساتوشی ناکاموتو در تصور اولیه‌اش از بلاک چین این مسئله را پیش‌بینی کرده باشد یا نه، ولی استخراج ارزهای دیجیتال در مسیر توسعه با موانع عظیمی مواجه شده است.

استخراج ارز دیجیتال با سرعت بالا و مصرف برق پایین. ای‌سیک‌ها در نتیجه توسعه و پیشرفت بلاک چین‌ها و افزایش سختی شبکه و به دنبال آن عدم سودآوری کارت‌های گرافیک برای استخراج برخی ارزها ایجاد شدند.

هر ارز دیجیتالی، الگوریتم رمزنگاری هش مخصوص خود را دارد و ماینرهای ای‌سیک‌ها به گونه‌ای طراحی می‌شوند که بتوانند با استفاده از آن الگوریتم خاص کار استخراج را انجام دهند.

به عنوان مثال ماینرهای ای‌سیک بیت کوین به گونه‌ای طراحی می‌شوند که بتوانند الگوریتم هش SHA-256 را محاسبه کنند. این بدان معناست که این دستگاه‌ها قادر خواهند بود که هر ارز دیگری مانند بیت کوین کش، که مبتنی بر الگوریتم مشابهی است را نیز استخراج کنند.

موانع در حال افزایش برای ورود به حوزه استخراج مربوط به مسئله دوباره متمرکز سازی بعد از غیرمتمرکز سازی می‌شوند. در حالی که هدف بلاک چین غیرمتمرکز سازی امنیت و پردازش در برقراری یک سیستم همتا به همتا است، استخراج مبتنی بر گواه اثبات کار و اسیک ماینرها به طور فزاینده‌ای به یک مسئله متمرکز تبدیل شده‌اند. به عبارت دیگر، تنها اشخاص و شرکت‌هایی با جیب‌های بزرگ قادر هستند وارد عرصه استخراج شوند و همچنان سود کنند. در حالی که کاربران بلاک چین‌های مبتنی بر گواه اثبات کار هنوز می‌توانند قدردان امنیت و گمنامی استفاده از این شبکه‌ها باشند، دانستن این مسئله ناراحت‌کننده است که بزرگترین بخش برق اداره کننده این شبکه و همچنین مجموعه توکن‌ها و کوین‌های جدید هر دو به سمت گروه خاصی از مردم می‌روند که سازمان‌ها و شرکت‌های مرکزی نام دارند.

خوشبختانه، سازندگان آلتکوین‌های جدید به هنگام طراحی بلاک‌ها و طراح‌های استخراج غیرمتمرکزتر، این نگرانی‌ها را در نظر گرفته‌اند. در حالی که بعضی توسعه‌دهندگان بلاک چین برای بازداشتن تجهیزات اسیک از الگوریتم‌های جایگزین استخراج استفاده می‌کنند، بقیه اکوسیستم‌های بلاک چین به دلیل استفاده از طرح‌های گواه جایگزین، مثل گواه اثبات سهام (POS) در حال کسب محبوبیت بیشتری هستند. در حال حاضر، در دورانی به سر می‌بریم که جوامع بلاک چین با هدف پیدا کردن تاثیرگذارترین و قابل دسترس‌ترین طرح‌های اجماع و غیرمتمرکزترین شبکه‌ها، در حال تست شدن هستند. تاثیری که سرمایه‌گذاری ماینر اسیک روی اکوسیستم‌های ارزهای دیجیتال داشت، تکنولوژی بلاک چین را وارد مسیر جدیدی کرد؛ و قطعا مباحث لازم برای تجدیدنظر بر الگوریتم‌های بلاک چین، استخراج و طرح‌های ایجاد بلاک را آغاز کرد.

طی سال های اخیر استخراج ارز های دیجیتال بوسیله کامپیوتر های استاندارد که شامل همان cpu  های استاندارد اینتل یا AMD  و کارت گرافیک های متداول بود صورت میگرفت اما به مرور شبکه بیت کوین و همینطور دستگاه های ماین آن افزایش یافت و pc  ها کاربرد خود را در این زمینه از دست داد.

با از رده خارج شدن pc  ها در زمینه ماینیگ استخراج فقط با پردازنده های خاصی که Asic ماینر  نامیده میشوند ممکن است اما این به آن معنا نیست که pc  ها توانایی استخراج نداشته باشند ، بلکه با توجه به گسترش و سختی شبکه استخراج در حال حاضر نیاز به pc  هایی فوق العاده قدرتمند میباشد که عملا از نظر اقتصادی بصرفه نیست.

فرآیند استخراج بیت کوین

همانطور که گفتیم در ابتدا بیت کوین در سازگار cpu های استاندارد بود . با گذر زمان اشخاصی که در فرآیند استخراج فعالیت میکردند متوجه شدند که استفاده از GPU  های کارت گرافیک استخراج آن ها را افزایش میدهد و بعد ها بعد ها پردازنده های گرافیکی بکار رفته در ASIC  استفاده شد.

در کل پروسه استخراج بیت کوین شامل موارد زیر است :

• خرید اسیک ماینر یا همان ماینر متناسب با نیاز و بودجه خود
• استفاده از یک کیف پول ایمن بیت کوین
• وصل شدن به یک استخر برای استخراج و شروع عملیات

شبکه بیت‌کوین غیرمتمرکز است و هزاران کامپیوتر و دستگاه استخراج در سرتاسر دنیا، وظیفه پردازش تراکنش‌ها و تولید بیت‌کوین‌های جدید را بر عهده دارند.

بنابراین زمانی که یک نفر به شخص دیگری بیت‌کوین ارسال می‌کند، باید این تراکنش‌ها به روشی تایید شوند و تغییرات لازم در شبکه صورت بگیرد. باید صحت این تراکنش بررسی شود و موجودی کیف پول‌‌ها در بلاک‌چین به روزرسانی شود.

کار استخراج‌کنندگان بیت‌کوین دقیقا همین است. آنها با دستگاه‌های خودشان کار تایید تراکنش‌ها را انجام می‌دهند.

بخشی از کارمزد تراکنش‌ها نیز به عنوان دستمزد به استخراج‌کننده می‌رسد. البته با استخراج یک بلاک، مقداری بیت‌کوین نیز تولید می‌شود که بین استخراج‌کنندگان آن بلاک تقسیم می‌شود.

این فرایند بطور خودکار انجام می‌گیرد و استخراج‌کننده دخالتی در انتخاب تراکنش ندارد. تراکنش‌ها صرفا براساس میزان کارمزد اولویت‌بندی می‌شوند.

 

چرا افراد به دنبال دستگاه ماینر هستند؟

در ایران خرید بیتکوین  هر ساله طرفداران جدیدی پیدا می‌کند و از این رمزارز به عنوان وسیله پرداخت، انتقال وجه و سرمایه‌گذاری استفاده می‌شود.

در این بین برخی هم به این فکر افتادند که خودشان بیتکوین تولید کنند و بعد از تحقیق و بررسی به این نتیجه رسیدند که بیت‌کوین مثل طلا از معدن استخراج می‌شود؛ با این تفاوت که این معدن در فضای وب است و دستگاه استخراج هم با آنچه در معادن طلا به‌کار می‌رود متفاوت است و اول باید بفهمند دستگاه ماینر چیست؟

چند سال اول که درجه سختی استخراج بالا نرفته بود، استخراج ارزهای رمزنگاری شده با کامپیوترهای استانداردی که شامل cpu های استاندارد اینتل یا AMD و کارت گرافیک‌های معمولی بود امکان پذیر بود؛ اما این روزها استخراج با این ابزار تقریباً غیر ممکن شده است و به دستگاه ماینر پیشرفته و مخصوص نیاز داریم.

ماینر ها تلاش می‌کنند با استفاده از ابزارهای متنوع استخراج به تعداد بیشتری از رمزارزهای استخراج نشده دست یابند و با فروش آنها به سود و درآمدزایی دست پیدا کنند.

به طور کلی ماینینگ فرآیند تأیید تراکنش‌های رمزارزها و ثبت آنها در دفتر کل توزیع استخراج است. این فرآیند به غیرمتمرکز سازی شبکه رمزارزها و افزایش امنیت شبکه کمک می‌کند و در نهایت رمزارز جدید ایجاد می‌کند.

 به شکل کاملاً ساده تراکنش‌های تأیید شده در بلوک‌ها جمع می‌شوند و برای اضافه شدن این بلوک‌های تازه به زنجیره بلوک‌های موجود یک پازل کدگذاری وجود دارد که از پیچیدگی‌های بالایی برخوردار است و باید حل شود. هر سیستمی که این پازل را حل کند پاداش می‌گیرد.

 

عوامل تاثیرگذار در ماینینگ کدام است؟

یکی از عوامل تاثیرگذار در ماینینگ (Nodes) یا همان نودها هستند، این گره‌ها تراکنش‌ها را در سراسر شبکه پراکنده می‌کنند. داده‌ها بین نودها در جریان هستند و این شما هستید با شناساندن نودهای جدید به شبکه رمزارزها فرآیند استخراج را تسریع می‌کنید. برخی از گره‌ها استخراج کننده هستند و معمولاً به آنها ماینر گفته می‌شود.

با حل کردن مسائل پیچیده ریاضی و قرار دادن آن در پاسخ بلاک به یک هش دسترسی پیدا می‌کند. وقتی اولین ماینر توانست به جواب هش دست پیدا کند، موفقیت آن به سایر نودهای شبکه اطلاع داده می‌شود.
با انتشار این خبر تمام ماینرهای دیگر، بلافاصله کار کردن روی آن بلاک را رها کرده و تلاششان را متوجه پیدا کردن آن در بلاک بعدی می‌کنند. ماینری که پیروز شده به عنوان پاداش چند پاداش جدید به دست می‌آورد. این یک فرآیند ریاضی بسیار پیچیده است که حل آن هر روز دشوارتر از قبل می‌شود.

 

برای انجام فرآیند ماینینگ به چه چیزهایی نیاز است؟

اگر دشواری استخراج و هزینه‌های استخراج بیت‌کوین برای شما مشکلی ایجاد نمی‌کند، برای ورود به دنیای ماینرها سه مرحله قابل اجرا وجود دارد:

1. خرید دستگاه استخراج

2. بکارگیری یک کیف پول امن و مناسب

3. پیوستن به یک استخر برای انجام فرآیند استخراج

استخراج بیت کوین یکی از کارهای دشوار و البته هزینه‌بر است ولی شرکت‌های بزرگی هستند که با سرمایه‌گذاری مبالغ بالا، به اصلی‌ترین استخراج‌کنندگان بیت‌کوین تبدیل شده‌اند.

اگر شما به بیت‌کوین علاقه‌مند شدید، پس لازم است درباره ی استخراج بیت کوین نیز اطلاعات بیشتری کسب کنید.

استخراج بیت کوین یا همان Mining برای افرادی که سرمایه گذاری در بیت کوین را سودآور می‌دانند، جذاب است.

قبلا در سری مطالب آموزشی ارزهای دیجیتال، میزان سودآوری استخراج بیت‌کوین  را بررسی کردیم و یک نرم افزار برای استخراج ارزهای دیجیتال معرفی نمودیم.

در صورتی که در زمینه ارزهای دیجیتال اطلاعات کمی دارید، توصیه می‌کنیم این صفحه را بخوانید: ارز دیجیتال دقیقا چیست؟

در این مطلب قصد داریم به مباحث مقدماتی‌تر استخراج بیت‌کوین بپردازیم.

برای دریافت بهترین محتوای مرتبط با ارزهای دیجیتال در کانال تلگرام عضو شوید: عضویت در کانال ارز 101

.

• نگاهی به استخراج بیت‌کوین
• چرا بیت کوین استخراج می‌کنند؟
• ماینر چیست؟
• درآمد حاصل از استخراج بیت کوین برای ماینرها چقدر است؟
• چرا ماینرها به خاطر استخراج بلاک‌های بیت کوین، پول می‌گیرند؟
• فرایند استخراج (ماین) بیت‌کوین
• برای ماینینگ به چه تجهیزاتی نیاز دارم؟
• ماینرها دقیقا چه کاری انجام می‌دهند؟
• آیا استخراج بیت کوین کار سودآوری است؟

 

نگاهی به استخراج بیت‌کوین

استخراج بیت‌کوین چیست؟ به فرایند تولید بیت‌کوین و پردازش تراکنش‌های بیت‌کوین، استخراج یا ماینینگ گفته می‌شود.

البته این تعریف بسیار ساده و پیش پا افتاده‌ای از استخراج است.

بیت‌کوین یک ارز دیجیتال است و انتشار آن در دست یک سازمان، شرکت یا دولت خاص نیست.

شبکه بیت‌کوین غیرمتمرکز است و هزاران کامپیوتر و دستگاه استخراج در سرتاسر دنیا، وظیفه پردازش تراکنش‌ها و تولید بیت‌کوین‌های جدید را بر عهده دارند.

بنابراین زمانی که یک نفر به شخص دیگری بیت‌کوین ارسال می‌کند، باید این تراکنش‌ها به روشی تایید شوند و تغییرات لازم در شبکه صورت بگیرد. باید صحت این تراکنش بررسی شود و موجودی کیف پول‌‌ها در بلاک‌چین به روزرسانی شود.

کار استخراج‌کنندگان بیت‌کوین دقیقا همین است. آنها با دستگاه‌های خودشان کار تایید تراکنش‌ها را انجام می‌دهند.

بخشی از کارمزد تراکنش‌ها نیز به عنوان دستمزد به استخراج‌کننده می‌رسد. البته با استخراج یک بلاک، مقداری بیت‌کوین نیز تولید می‌شود که بین استخراج‌کنندگان آن بلاک تقسیم می‌شود.

این فرایند بطور خودکار انجام می‌گیرد و استخراج‌کننده دخالتی در انتخاب تراکنش ندارد. تراکنش‌ها صرفا براساس میزان کارمزد اولویت‌بندی می‌شوند.

پس اگر یک تراکنش دارای کارمزد بالاتری باشد، زودتر تایید می‌شود زیرا استخراج‌کنندگان آنرا در اولویت پردازش قرار می‌دهند.

 

 

استخراج بیت کوین یکی از کارهای دشوار و البته هزینه‌بر است ولی شرکت‌های بزرگی هستند که با سرمایه‌گذاری مبالغ بالا، به اصلی‌ترین استخراج‌کنندگان بیت‌کوین تبدیل شده‌اند.

اگر شما به بیت‌کوین علاقه‌مند شدید، پس لازم است درباره ی استخراج بیت کوین نیز اطلاعات بیشتری کسب کنید.

استخراج بیت کوین یا همان Mining برای افرادی که سرمایه گذاری در بیت کوین را سودآور می‌دانند، جذاب است.

اما قبل از اینکه زمان و پول خود را صرف استخراج کنید توصیه می‌کنیم، راهنمای جامعی که ما درباره ی استخراج بیت کوین ایجاد کرده‌ایم را کامل مطالعه کنید. با ما همراه باشید.

?

تصویر نمادین از استخراج بیت‌کوین – استخراج بیت‌کوین صرفا از طریق کامپیوترها و سخت‌افزارهای مخصوص انجام می‌شود.

 

چرا بیت‌کوین استخراج می‌کنند؟

اینجا هم بحث پول در میان است.

بیت‌کوین یک ارز دیجیتال است که ارزش مشخصی دارد. افراد زیادی بیت‌کوین را در سرتاسر دنیا خرید و فروش می‎کنند.

استخراج‌کنندگان با استخراج بیت‌کوین، مقداری بیت‌کوین بدست می‌آورند و می‌توانند آنرا بفروشند و پول رایج کشورشان را دریافت کنند.

برخی تصور می‌کنند استخراج بیت‌کوین هزینه‌ای ندارد یا اینکه بسیار ساده و راحت انجام می‌شود.  با وجودیکه در استخراج بیت‌کوین بصورت مستقیم مبلغی بابت خرید بیت‌کوین خرج نمی‌شود ولی استخراج‌کننده پول زیادی را صرف خرید ماینرها (تجهیرات استخراج بیت‌کوین) می‌کند.

پس برای استخراج بیت‌کوین هزینه‌های دیگر نیز مانند هزینه خرید سخت‌افزارهای جانبی، هزینه برق و… را خواهید داشت.

اگر نخواهید از طریق استخراج، بیت‌کوین بدست آورید، راه دیگر این است که می‌توانید با پرداخت پول و بدون درگیر بودن در فرایند پیچیده استخراج، این ارز دیجیتال خریداری کنید.

البته یکسری فعالیت‌های دیگر نیز برای بدست آورن ارزهای دیجیتال وجود دارد و سایت‌هایی هستند که در آنها می‌توان با سرمایه‌گذاری یا صرف وقت، مقداری بیت‌کوین بدست آورد.

ماینر ها یا استخراج کنندگان ارز دیجیتال، هم جیب خوشان را پر پول می‌کنند و هم وظیفه حیاتی سرپا نگه داشتن شبکه ارز دیجیتال در بازار ارز دیجیتال را بر عهده دارند.

بنابراین، در حالت کلی؛ ماینرها، ارز دیجیتال را خریداری نمی‌کنند یا اینکه آنرا از شخص دیگری بدست نمی‌آورند، بلکه با صرف هزینه و انرژی آنها را تولید می‌کنند.

برای افزایش اطلاعات شما در زمینه ارزهای دیجیتال، باید به عرض برسانیم جمعا تعداد 21 میلیون بیت کوین می‌تواند ماین شود که بیش از 17.7 میلیون از آن استخراج شده است.

به غیر از بلاک اولیه بیت کوین به نام (genesis block) که توسط سازنده‌ی بیت کوین به نام ساتوشی ناکاموتو ایجاده شده است، بقیه بیت کوین‌ها توسط ماینرها تولید شده‌اند.

فرایند استخراج بیت کوین هم جذاب و هم جالب است.

با نبود ماینرها، بیت کوین تمام نخواهد شد و همچنان قابل استفاده خواهد ماند ولی دیگر بیت کوین جدیدی تولیدی نخواهد شد.

اما بر اساس پروتکل اصلی بیت کوین، روزی خواهد رسید که استخراج بیت کوین به پایان خواهد رسید. یعنی بعد از 21 میلیون بیت کوین دیگر بیت کوینی برای استخراج وجود نخواهد داشت تا ایجاد شود.

پس از اینکه بیت‌کوین دیگری برای استخراج وجود نداشت، ماینرها همچنان وظیفه تایید تراکنش‌های شبکه بیت‌کوین را بر عهده خواهند داشت.

درآمد حاصل از استخراج بیت کوین برای ماینر ها چقدر است؟

بیت کوین‌ها در واحد هایی به نام بلاک توسط ماینر ها استخراج می‌شوند.

در حال حاضر پاداش استخراج هر بلاک، 12.5 بیت‌کوین است. بنابراین وقتی تراکنش‌ها در یک بلاک جای می‌گیرند و بلاک استخراج می‌شوند، به استخراج‌کنندگانی که در استخراج آن بلاک نقش داشتند 12.5 بیت‌کوین می‌رسد.

این 12.5 بیت‌کوین بین ماینرها تقسیم می‌شود.

با توجه به قدرت پردازش بسیار زیادی که برای استخراج یک بلاک از بلاک‌چین بیت‌کوین نیاز است، ماینرها به گروه‌های استخراج ارز می‌پیوندند تا با مشارکت همدیگر، بتوانند بلاک‌های بیشتری استخراج کنند. به این گروه‌های استخراج، اصطلاحا استخر (به انگلیسی Pool) گفته می‌شود. 

درسال 2009 میلادی که استخراج بیت کوین تازه شروع می‌شد، پاداش هر بلاک در حدود 50 بیت کوین بود. و در سال 2012 این پاداش به 25 بیت‌کوین کاهش یافت. با این وجود هر 4 سال یکبار پاداش استخراج هر بلاک بیت کوین به نصف خواهد رسید و تا در سال 2020 به 6.25 بیت‌کوین می رسد.

خرید ماینر مناسب

حال که متوجه شدیم ماینر چیست به بررسی تولید کنندگان این محصول میپردازیم. تولید کنندگان مختلفی که در تولید دستگاه ماینر فعالیت میکنند ، بدون جرات میتوان گفت کمپانی Bitmain  از پیشگامان این صنعت میباشد ، ماینر های این شرکت موسوم به Antminer  در سرتاسر دنیا به فروش میرسند ، با این تفاسیر شرکت های زیادی نیز وارد این صنعت شده اند که برخی از آن ها به هیچ وجه از کیفیت مطلوبی برخوردار نیستند.

این نکته را فراموش نکنید که تولید ماینرها بسیار محدود است پس هنگامی که قصد خرید Asic ماینر داشتید دقت کنید چه مدلی بروز است تا دچار خطا در استخراج سود و یا حتی زیان دهی نشوید.

مثال ساده آن ماینر S9  است که با الگوریتم SAH-256  بیت کوین و تمام ارزهایی که با این الگوریتم نوشته شده اند را استخراج میکند ، این مدل از سال 2016 تولید میشوند اما هرسال دچار تغییرات شده بطوری که سری 2018 آن توان پردازشی بالاتری نسبت به مدل پایه آن دارد.

نکته دیگری که بسیار مورد توجه است این است که هر مدل جدیدی که تولید میشود اغلب بصورت پیش فروش توسط تولید کننده در بازار با قیمت پایین تر عرضه میگردد و بعد از عرضه رسمی قیمت به مراتب بالاتری دارا میباشند. متسفانه خرید مستقیم با توجه به تحریم ایران ممکن پذیر نیست و برای خرید ماینر باید به واسطه مراجعه کنید.

 

بیت کوین (Bitcoin) نوعی پول یا ارز در شکل دیجیتالی است که می‌توانید با آن خرید کنید، سفارش‌ آنلاین انجام دهید یا آن را به عنوان نوعی سرمایه‌گذاری در نظر بگیرید.

احتمالا این روزها در اخبار و رسانه‌ها درباره‌ بیت کوین چیزهایی شنیده باشید و در میان گشت‌وگذارتان در سایت‌‌های مختلف با مطلبی درباره اینکه بیت کوین چیست و یا چطور می‌توانید بیت کوین رایگان به دست بیاورید، برخورد داشته‌اید.

اگر بخواهیم خیلی خلاصه و مختصر بگوییم بیت کوین چیست، می‌توانیم آن را به عنوان نوعی پول در شکل دیجیتالی تعریف کنیم. این تعریف خیلی ساده است و بسیاری از جنبه‌های آن را نادیده می‌گیرد، 

بیت کوین پول دیجیتالی است که می‌توانید با خرید ماینر آن را استخر با آن سفارش‌ آنلاین انجام دهید، خرید کنید و یا اینکه آن را به عنوان نوعی سرمایه‌گذاری در نظر بگیرید. همین کارکردهای مختلف و استفاده‌های متفاوتی که از آن می‌توانید داشته باشید، شاید مهمترین دلیل و بهترین پاسخ به این سوال باشد که چرا باید با بیت کوین بیشتر آشنا شوید.

اما گفتیم که بیت کوین نوعی پول یا ارز است. پس برای شناخت بهتر آن، ابتدا لازم است که با پول و تاریخچه‌ آن بیشتر آشنا شویم.

تاریخچه پول

هزاران سال قبل پس از آنکه انسان‌های غارنشین شروع به کشاورزی و دامداری کردند، با چالش‌های جدیدی روبرو شدند. نیاز به غذا و خوراک برای انسان‌های اولیه که اساسی‌ترین نیاز آن‌ها به شمار می‌رفت، اغلب با شکار حیوانات و یا استفاده آن‌ها از میوه‌ها و گیاهان رفع می‌شد. با شروع دامداری و پرورش حیوانات، و از سوی دیگر کشاورزی و کاشت بذر گیاهان خوراکی، محصولاتی که به دست انسان‌ها پرورش و تولید می‌شد نیز افزایش یافت. با افزایش این محصولات و با توجه به اینکه بسیاری از این مواد غذایی دارای طول عمری بودند که پس از گذشت این زمان فاسد می‌شدند، انسان به مبادله کالا با کالا روی آورد که مقدمه‌ای برای پیدایش پول بود.

مبادله کالا با کالا مشکلاتی داشت که از جمله آن‌ها میشد به سختی حمل کالاهای مورد معاوضه و اختلاف در ارزش آن‌ها اشاره کرد. کشاورزی که می‌خواست از یک دامدار گوسفندی بگیرد، دقیقا نمی‌دانست که در ازای آن باید چند کیسه گندم به او بدهد. همین مشکلات سبب ایجاد ابزار واسطه‌ای به نام پول شد که شکل آن در طول زمان بارها تغییر یافت.

مردم هر منطقه از کره خاکی از پول‌های مخصوص ناحیه خودشان که اغلب به طور مستقیم از طبیعت به دست آمده بود، استفاده می‌کردند. در برهه‌ای از تاریخ، نمک در بسیاری از مناطق به عنوان ابزار واسطه‌ای که ارزش کالا‌های مختلف را مشخص می‌کرد، در برخی مناطق از صدف‌های دریایی و حتی در یک دوره زمانی از پنبه هم به عنوان پول استفاده شد. اما هر یک از این پول‌ها پس از اینکه منبع سرشاری از آن‌ها کشف می‌شد، بی‌ارزش تلقی شده و کنار گذاشته می‌شدند.

چرخه تکامل پول با روی کار آمدن و کنار رفتن انواع‌ پول‌ها ادامه یافت تا اینکه به سکه‌های فلزی طلا و نقره رسید. این فلزات به دلیل دوام، محدود بودن منابعشان و اینکه جعل‌ کردن آن‌ها سخت بود، برای بیش از هزار سال به عنوان پول در امپراتوری‌ها و حکومت‌های مختلفی که روی سکه‌ها عکس پادشاهانشان حک شده بود، استفاده شدند. اما سکه‌های فلزی هم مشکلات خاص خودشان را داشتند، حمل آن‌ها به دلیل وزن سنگینشان، چالش متوجه سکه‌های فلزی بود. برای حل مشکل حمل کردن سکه‌های فلزی مراکزی به وجود آمدند که با دریافت سکه‌های فلزی، رسیدها و اسناد کاغذی را به تجار می‌دادند که نشان می‌داد در ازای آن می‌توانند سکه‌های فلزی را تنها با دادن این رسیدها در مراکز دیگر دریافت کنند.

تکامل این رسیدهای کاغذی به چیزی که هم‌اکنون به عنوان اسکناس می‌شناسیم ختم شد. در ابتدا ارزش هر اسکناس توسط مقدار خاصی از فلزات گرانبها تعیین می‌شد اما امروزه دیگر اینطور نیست. بهتر است بدانید که اسکناس‌های امروزی که با آن‌ها خرید می‌کنید و یا در حساب بانکی نگه می‌دارید، پشتوانه‌ای ندارند و به همین دلیل به آن‌ها پول‌های بدون پشتوانه یا فیات گفته می‌شود. به عبارتی علت اینکه پول‌های کاغذی امروزی یا اعداد و ارقام دیجیتالی حساب‌ بانکی‌تان ارزشمند هستند، به اعتبار دولتی که آن‌ها را چاپ و منتشر می‌کند برمی‌گردد. در واقع ارزش پول‌های امروزی ما با کنترلی که دولت‌ها بر روی آن می‌توانند اعمال کنند، تعیین می‌شود. اما بیت کوین در تاریخچه مختصری که از پیدایش و تکامل پول گفتیم چه جایگاهی دارد؟ و اینکه چرا بیت کوین ادامه دهنده این چرخه است؟

بیت کوین که با ماینر استخراج می شود در چند سال اخیر با نوسانات فراوان قیمت و اوج گرفتن‌های متوالی، نام خود را در سراسر دنیا بر سر زبان‌ها انداخته است و افراد زیادی را به فکر و تحقیق واداشته تا بپرسند بیت کوین چیست؟ هر چند پاسخ کامل به این پرسش به سادگی امکان‌پذیر نیست اما در ابتدای این نوشته یک پاسخ ساده به شما می دهیم: بیت کوین یک نوع پول است؛ درست مانند طلا و نقره که سالها توسط انسانها برای تجارت استفاده می شدند که بعدها اسکناس و بعدتر حواله‌ها و تراکنش‌های بانکی جایگزین آنها شدند. تمام این ابزارها در برهه‌هایی از تاریخ نقش پول را در مبادلات انسانها داشته‌اند. بیت کوین نیز یک نوع پول و وسیله تجارت بر بستر اینترنت است و در این موضوع بیشتر به حواله‌ها و تراکنش‌های بانکی شبیه است. اما جهت آشنایی کامل با جزئیات بیت‌کوین و روش کار با این پول خارق‌العاده، به صورت کامل باید به بخشهای متنوع آن بپردازیم.

بیت کوین(نام لاتین:Bitcoin؛نماد:BTC)، یک پول یا ارز دیجیتالی است که به صورت الکترونیکی توزیع و استفاده می شود. شبکه این ارز دیجیتال به صورت غیرمتمرکز و کاربر به کاربر است. هیچ شخص یا نهادی این شبکه را کنترل نمی‌کند. ارز دیجیتال بیت کوین نمی‌تواند خارج از برنامه‌ریزی انجام شده، چاپ یا خلق شود و تعداد آن محدود است. فقط 21 میلیون بیت کوین برای همیشه تولید می شود. تراکنش‌های شبکه بیت‌کوین، در یک لاگ عمومی با تکنولوژی بلاکچین ذخیره می شوند.

در اولین مقالاتی که در وب فارسی در مورد بیت کوین نوشته شد، بیتکوینآینده پول های دیجیتال نامیده شد. اکنون به آن آینده در حال نزدیک شدن هستیم ولی باید یک گام فراتر گذاشته و بیت کوین را آینده پول بنامیم. در واقع بیت کوین و تکنولوژی پشت این پول و مزایای این تکنولوژی، شرایطی را به وجود آورده تا به این نتیجه برسیم که سیستم فعلی مالی و پولی دنیا که سالها بر اساس آن تبادلات مالی انجام شده، یک اشتباه و ناشی از ضعف و عدم وجود تکنولوژی‌های دیجیتال بوده است. پولِ آینده، بیت کوین یا چیزی شبیه به آن خواهد بود.

بیتکوین یک پول دیجیتالی و غیرفیزیکی است که به‌عنوان اولین ارز دیجیتال یا رمزارز معرفی شده به دنیا شناخته میشود و شما توسط این پول دیجیتالی قادر خواهید بود، هزینه خرید کالا و دریافت خدمات را از هر کجای دنیا، بلافاصله و بی معطلی و بدون نیاز بی هیچ بانک، صرافی یا سیستم پرداخت واسطه، پرداخت کنید.

بیت‌کوین دقیقاً کارکردی مشابه با پول‌های رایج بین‌المللی دارد اما از آنجاکه هیچ حکومت یا دولت مرکزی دخل و تصرفی بر روی این پول دیجیتال نداشته و هیچ قدرتی در دنیا نمیتواند با اعمال نفود و ایجاد فشار بیت‌کوین را تحت کنترل خود در آورد و سیاست‌های مالی و تجاری خود را به آن دیکته کند، لذا استفاده از این پول در بسیاری از کشورها جهت خرید و فروش و انجام معامله با چالش هایی روبرو است. البته در برخی از کشورهای توسعه یافته با وضع قوانین و ایجاد بستر مناسب، استفاده از این رمزارز با سهولت بیشتری همراه است.

بیتکوین نخستین رمزارز یا پول رمزنگاری شده و غیرمتمرکز در دنیا است. غیرمتمرکز بودن بیت‌کوین به این معناست که شبکه این پول، بدون دخالت و یا کنترل هیچ نهاد مدیریتی و یا مسئول مرکزی کار میکند. تا به امروز بیش از 11 سال از عمر این شبکه میگذرد و تاکنون هیچ مشکلی برای آن به وجود نیامده است.

غیرمتمرکز بودن بیت‌کوین یعنی این یک شبکه همتابه‌همتا یا شخص به شخص است و تراکنش‌ها یا همان نقل و انتقالات مالی در آن، به‌صورت مستقیم و بدون هیچ واسطه‌ای بین کاربران انجام میشود.

امکان جعل بیت کوین وجود ندارد

به دلیل وجود یک شبکه شفاف که میلیون‌ها کاربر، هر لحظه بر تمام معاملات و تولید بیت‌کوین‌ها نظارت دارند، امکان جعل این پول عملاً برابر صفر است. پس بدین ترتیب میتوان 100% مطمئن بود که هیچ بیت‌کوینی بدون روند تعیین شده و خارج از سیستم موجود تولید و به شبکه اضافه نخواهد شد و امکان تقلب در روند استخراج یا انجام معاملات وجود ندارد. در این شبکه مشخص است هر بیت‌کوین دقیقاً کی و کجا تولید شده و در روند معاملات در چه مسیرهایی حرکت کرده است.

اینکه میگوئیم رمزارز بیتکوین قابل جعل نیست را میتوان از دریچه دیگری نیز شرح داد. غیرقابل جعل بودن بیت کوین یعنی برای مبادله و خرید و فروش بیت‌کوین هیچکس نمیتواند چیزی مشابه، یا کدهایی شبیه به آن را به کیف‌پول شما منتقل کند. فقط خود خود بیت کوین میتواند به کیف‌پول شما انتقال پیدا کند و هیچ جایگزین کپی شده یا جعل شده برای انتقال در شبکه این رمزارز وجود ندارد.

بگذارید با یک مثال این موضوع را برای شما کمی روشن‌تر کنیم. وقتی شما یک خودروی بنزین سوز در اختیار دارید، این خودرو تنها با استفاده از بنزین حرکت میکند، پس اگر آب، نوشابه یا روغن درون باک آن بریزید در واقع این کار فایده‌ای ندارد. کیف‎پول بیت‌کوین هم دقیقاً مثل باک ماشین عمل می‌کند و چیزی به جز بیت‌کوین نمیتواند وارد آن شود.

پس با توضیحات فوق میتوان نتیجه گرفت که ارزهای رمزنگاری‌شده، درحقیقت یک مجموعه کد رایانه‌ای هستند که ارزش مالی را در خود نگهداری می‌کنند. لذا منظور از کوین یا سکه در دنیای ارز دیجیتال، مقدار مشخصی از کد رایانه‌ای است.

خالق بیت کوین چه کسی است؟

رمزارز بیتکوین اولین ارز دیجیتال معرفی شده در دنیاست. این رمزارز، توسط یک برنامه‌نویس نابغه با هویتی ناشناخته و با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) برای اولین بار در اکتبر سال 2008 تحت عنوان مقاله‌ای به نام “بیت‌کوین؛ سیستم پول الکترونیکی همتا به همتا” معرفی شد.

پس از آن و در سال 2009، بیت کوین بصورت یک نرم‌افزار متن‌باز در دسترس عموم قرار گرفت. نرم‌افزار متن‌باز یا اُپن سورس اصطلاحاً به نرم‌افزارهایی گفته میشود که افراد مختلف می‌توانند در کدهای منبع آن تغییر ایجاد کرده یا اشکالات احتمالی آن را برطرف نمایند.

بنابراین ساتوشی ناکاموتو شبکه‌ای را راه‌اندازی کرد که این شبکه در بود و نبود وی نیز به راه خود ادامه دهد و هیچکس و هیچ چیز جلودار حرکت روبه جلوی آن نباشد.

به‌دلیل آنکه شبکه بیت‌کوین در عین شفافیت، بر مبنای حفظ حریم خصوصی و مخفی نگه داشتن هویت کاربران پی ریزی شده است، هنوز هم با گذشت بیش از 11 سال از تولد بیت‌کوین، هویت ناکوموتو برای علاقمندان به حوزه رمزارزها در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.

پنهان بودن هویت ناکاموتو میتواند دلایل مختلفی داشته باشد. ولی از آنجاکه این اختراع ناکاموتو، قدرت کنارزدن اکوسیستم ناپاک اقتصادی فعلی جهان را دارا می‌باشد، و بانک‌ها و مراکز مالی بزرگ دولتی، بزرگترین دشمن این سیستم مالی همتا به همتا به شمار میروند، لذا احتمالاً ناکاموتو از بیم از دست دادن جان خود، از همان ابتدا، پیش‌بینی روزهای آینده را کرده و هویت خود را تا به امروز فاش نکرده است.

بیت کوین و کریپتوکارنسی‌های دیگر، خطوطی از رمزهای رایانه‌ای هستند که ارزش پولی دارند. این خطوط رمز با رایانه‌های قوی و مصرف انرژی برق بسیار زیادی تولید می‌شوند. به کریپتوکارنسی‌ها،ارز دیجیتال هم گفته می‌شود. این ارزها، شکلی از پول‌های دیجیتالی هستند که با محاسبات ریاضیاتی پیچیده خلق می‌شوند. شاید سوال کنید که معنای کریپتو در واژه کریپتوکارنسی یعنی چه و از کجا می‌آید. این واژه از کریپتوگرافی گرفته شده است. کریپتوگرافی به فرایندی گفته می‌شود که خلق سکه‌های جدید را حفاظت می‌کند. نکته مهمی که درباره بیت‌کوین و ارزهای مشابه آن وجود دارد، نبود نظارت‌های مرکزی بر آنهاست. به عبارت بهتر، هیچ دولت، نهاد و ارگانی روی این ارزها نظارت ندارد و در بستر شبکه‌ای کاملا آزاد، بی‌سانسور و بی‌مانع فعالیت می‌کنند. دولت‌های مختلف در کشورهای گوناگون، هنوز نمی‌دانند که باید چه واکنشی نسبت به بیت کوین و هم‌تایانش داشته باشند. برخی از آنها، اقدام به ممنوعیت و حذف آن می‌کنند و برخی دیگر در تلاشند تا آن را بهتر درک کرده و با شناختش از ویژگی‌ها و ظرفیت‌هایی که دارد، نهایت استفاده را ببرند.

bitcoin، نخستین ارز دیجیتالی است و هیچ‌کس نمی‌داند که سازنده آن کیست. بیشتر ارزهای دیجیتالی در سکوت تولید می‌شوند. برای مثال، گفته می‌شود که سازنده بیت کوین، فردی به نام ساتوشی ناکوموتو(Satoshi Nakomoto) است. دقیقا مشخص نیست که ساتوشی ناکوموتو واقعا یک فرد است یا گروهی از افراد تحت این نام، اقدام به تولید bitcoin کرده‌اند. بعد از اینکه رمزارز بیت کوین به دنیا پا نهاد، دیگر خبری از ساتوشی ناکوموتو نیست. بعد از این رمزارز، رمزارزهای متفاوت دیگری مانند لایت‌کوین،اتریوم و… هم به دنیا معرفی شده‌اند. یکی از مزایای اصلی bitcoin، این است که می‌توان آن را در حالت آفلاین هم در یک سخت‌افزار امن ذخیره کرد. به این حالت، ذخیره سرد گفته می‌شود. با وجود ذخیره سرد، امکان به سرقت رفتن bitcoin و رمزارزها وجود نخواهد داشت. ذخیره سرد، در مقابل ذخیره گرم قرار دارد. ذخیره گرم، نوعی ذخیره‌سازی است که طی آن، داده‌ها روی سطح اینترنت ذخیره می‌شوند و در نتیجه، امکان به سرقت رفتن آن هم به وجود می‌آید.

چرا بیت کوین این‌ قدر جنجال‌برانگیز است؟

دلایل متعددی در شهرت bitcoin و هم‌تایان آن نقش دارند. برای مثال، از سال 2011 تا 2013، فعالیت‌های مجرمان و خلافکاران با بیت کوین، این ارز دیجیتالی را به شهرت رساند. آنها با کمک این ارز دیجیتالی، فعالیت‌های مجرمانه خود را به دور از چشم ناظران و قانون پیگیری می‌کردند. نکته مهم دیگری که باعث می‌شد، اعمال خلافکارانه در این بستر صورت بگیرد، نبود وجود نظارت‌های دولتی و دریافت نکردن مالیات از دارایی‌های موجود در بستر بلاک چین بود. همان‌طور که پیش‌تر هم گفته شد، دولت‌ها هنوز نتوانسته‌اند که قوانینی منسجم در حیطه ارزهای دیجیتالی تدوین کنند و بنابراین، موضوعاتی مانند دریافت مالیات هم درباره bitcoin و هم‌تایان آن مطرح نمی‌شود. اِسکم‌ها(scam) نیز یکی از دلایلی هستند که نام رمزارزها را در دنیا مطرح کردند. اسکم‌ها، همان تله‌هایی هستند که در قالب‌هایی موجه سر راه کاربران به ویژه افراد تازه‌وارد یا ناوارد قرار می‌گیرند تا آنها را به بهانه رسیدن به سود در دنیای ارزهای دیجیتالی، تلکه کنند. از آنجا که بلاک چین یعنی بستری که در آن رمزارزها تراکنش می‌شوند، امکان برقراری ارتباطی بی‌واسطه را میان افراد فراهم می‌کند، دیگر نیازی به واسطه‌هایی مانند بانک‌ها و موسسات مالی نخواهد بود. در نتیجه این عامل هم دلیل دیگری است برای اینکه ارزهای دیجیتالی نظیر bitcoin به شهرت فراوانی رسیده‌اند.

 

بیت کوین چگونه فعالیت می‌کند؟

همان‌طور که پیش‌تر هم گفته شد، bitcoin نوعی ارز دیجیتالی است که بدون نیاز به واسطه‌ها و بانک‌ها قابلیت تبادل و تراکنش دارد. با داشتن بیت کوین، انگار طلا در اختیار دارید. به این معنا که بیت کوین‌ها مانند طلا دارای ارزش هستند و قابلیت معامله دارند. بعضی از خرده‌فروشی‌ها و کسب و کارها، بیت کوین را به عنوان روشی برای پرداخت در نظر می‌گیرند. بیت کوین‌ها، بعد از تبادل در کیف پول‌های دیجیتالی قرار می‌گیرند. هر کیف پول دیجیتالی، یک پایگاه داده کوچک است که کاربران روی سیستم‌های رایانه، تلفن‌های هوشمند و تبلت‌های خود ذخیره می‌کنند. کاربران مختلف که در شبکه بلاک چین حاضر هستند، گره نامیده می‌شوند و هر تراکنشی که در شبکه بلاک چین صورت می‌گیرد باید به تایید تمام گره‌ها یا همان کاربران برسد. با توجه به این ویژگی، امکان اینکه تغییر در داده‌ها به وجود بیاید یا کسی تقلب و کلاه‌برداری کند بسیار اندک خواهد بود.

بیت کوین و هم‌ تایان آن تهدید هستند یا فرصت؟

 

بیت کوین و کریپتوکارنسی‌های دیگر، ابزاری هستند که ظرفیت فراوانی دارند. اگر به واژه ابزار در اینجا دقت کنید به خوبی متوجه خواهید شد، که رمزارزها می‌توانند ظرفیت‌های بسیار مثبت یا نامساعدی در دنیا ایجاد کنند. از آنجا که آنها ابزاری برای تراکنش‌ها در دنیای تجارت، مالیات و اقتصاد هستند، بنا به کاربرد و شیوه استفاده است که می‌توان روی مثبت یا منفی بودن‌شان قضاوت کرد. در واقع به صورت ذاتی، ابزارهایی هستند که ظرفیتی فوق‌العاده برای ایجاد مزایای مثبت یا منفی در دنیا دارند. این کاربران و کشورها هستند که این مثبت یا منفی بودن را مشخص می‌کنند.

 

بیت‌کوین تحت کنترل چه کسی است؟

 

بیت کوین بر خلاف پول‌های امروزی که عرضه و توزیع آن‌ها در اختیار دولت‌هاست، در کنترل هیچ فرد، گروه و یا سازمان خاصی نیست. افرادی که وارد شبکه بیت کوین می‌شوند، باید قوانین مربوط به شبکه را بپذیرند. این قوانین به صورت کدهای برنامه‌نویسی‌ است که در اینترنت توسط همه قابل مشاهده است.

گروه‌های مختلفی در شبکه بیت کوین حضور دارند که از جمله مهمترین آن‌ها می‌توان به استخراج‌کنندگان (همان افرادی که احتمالا عکس آن‌ها را با بیل و کلنگ دیده باشید که در اصل هیچ شباهتی هم به این عکس‌ها ندارند!)، توسعه‌دهندگان (برنامه‌نویسانی که مسئولیت بهبود نرم‌افزار بیت کوین را به صورت داوطلبانه بر عهده گرفته‌اند) و نودهای شبکه (دستگاه‌هایی که به شبکه متصل شده‌اند) اشاره کرد.

هر یک از این گروه‌ها وظیفه خاصی در شبکه بر عهده دارد؛ برای مثال استخراج‌کنندگان یا ماینرها کار تایید انتقال‌ بیت کوین‌ها که به آن تراکنش هم گفته می‌شود، را در شبکه انجام می‌دهند. یا توسعه‌دهندگان به صورت داوطلبانه مسئول ارتقای نرم افزار بیت کوین و قابلیت‌های آن هستند. نودها هم تاریخچه تراکنش‌هایی که در شبکه انجام می‌شوند را در هاردهای خود ذخیره و نگهداری می‌کنند.

بیت کوین در واقع تحت کنترل هیچ یک از این گروه‌ها، دولت‌ها یا افراد خاص دیگر نیست. نکته جالبی که بهتر است ناگفته نماند این است که همکاری و فعالیت گروه‌های مختلف حاضر در شبکه‌ بیت کوین، موجب تداوم حیات و رشد آن می‌شوند.

اما به چه دلیل چنین سیستمی که در نگاه اول هم پیچیده به نظر می‌رسد، باید وجود داشته باشد؟ بانک‌ها و سیستم‌های مالی سنتی چه مشکلی دارند که ما را به سمت استفاده از بیت کوین سوق می‌دهند؟

هدف بیت‌کوین چیست؟

به طور خلاصه هدف پیدایش بیت کوین انتقال و یا ذخیره امن پول است. از همین جهت آن را می‌توان یک سیستم پرداخت و بانکداری دیجیتال امن دانست. بیت کوین در واقع کنترل واقعی پول را به دست خود افراد برگردانده و با کلمه عبور ویژه‌ای که کلید خصوصی نام دارد، تنها مالکین این کلیدها قادر به خرج کردن و انتقال بیت کوین‌ها خواهند بود.

از سوی دیگر پول‌های دیجیتال همواره با یک مشکل بزرگ روبرو بوده‌اند که ?دوبار خرج کردن? نام دارد. این مشکل در اسکناس‌های کاغذی و پول‌های فیزیکی وجود نداشت، برای مثال شما نمی‌توانستید پولی را که در قبال خرید یک تلویزیون خرج کرده‌اید، دوباره برای خرید یک کالای دیگر استفاده کنید. اما در دنیای دیجیتال این موضوع فرق دارد. اگر پول دیجیتال مانند یک فایل باشد، شما می‌توانید آن را همزمان در دو محل جداگانه خرج کنید و تا فروشندگان از این موضوع اطلاع حاصل کنند، شما خریدهایتان را انجام داده‌اید. به خاطر همین هم تا قبل از حضور ارزهای دیجیتال همیشه یک سازمان مرکزی برای بررسی موجودی‌های اشخاص وجود داشت تا جلوی این اتفاق را بگیرد. اما با پیدایش بیت کوین وجود یک سازمان مرکزی از میان برداشته شد و مسئولیت بررسی این تراکنش‌ها به کل افراد شبکه محول شد. پس دیگر هدف مهم بیت کوین، حل مشکل دوبار خرج کردن بدون اعتماد به فردی دیگر بود.

سازنده Bitcoin چه کسی است؟‌

بیت کوین اواخر سال 2008 متولد شد. احتمالا بحران مالی بزرگ سال 2008 و اتفاقات مربوط به آن دوران را از اخبار به یاد داشته باشید. در همین دوران بود که فرد یا گروه ناشناسی با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو، مقاله‌ای را به تعداد زیادی از متخصصین علم رمزنگاری ارسال کرد که در آن از پول الکترونیکی جدیدی به نام بیت کوین صحبت کرده بود. ساتوشی ناکاموتو در این مقاله که از به عنوان وایت پِیپِر هم یاد می‌کنند، بیت کوین و نحوه کار کردن آن را شرح داده بود.

پس از گذشت چند ماه، در ابتدای سال 2009 شبکه بیت کوین کار خود را آغاز کرد. ساتوشی ناکاموتو در سال‌های ابتدایی در پروژه حضور داشت و نواقص آن را به همراه توسعه‌دهندگان دیگری که به پروژه می‌پیوستند، برطرف می‌کرد تا اینکه اواخر سال 2010 ناپدید شد.

تاکنون پس از گذشت بیش از 10 سال از ایجاد بیت کوین، هنوز هویت ساتوشی ناکاموتو مشخص نشده است. ساتوشی ناکاموتو می‌تواند یک فرد، یک گروه برنامه‌نویس و یا حتی یک سازمان مخفی دولتی باشد. فرضیه‌هایی که درباره هویت ساتوشی ناکاموتو وجود دارد و مدعیانی که خود را خالق بیت کوین معرفی کرده‌اند، تعدادشان بسیار زیاد است. با این حال هیچ کدام از آن‌ها مدارک کافی برای اثبات ادعایشان را ندارند.

چرا هویت ساتوشی ناکاموتو ناشناس است؟

ساتوشی ناکاموتو هویت خود را مخفی نگه داشت و برای این کار احتمالا دلایل محکمی هم داشته است. یکی از دلایل احتمالی، در خطر بودن جان ساتوشی ناکاموتو به دلیل ساخت بیت کوین است. همانطور که در ادامه به بیان ویژگی‌های بیت کوین خواهیم پرداخت، این نوآوری اقتصادی توانایی کنار زدن بانک‌های بزرگ و موسسات مالی را دارد و به همین دلیل از همان ابتدا دشمنان زیادی می‌توانسته داشته باشد. در صورت مشخص بودن هویت خالق بیت کوین، امکان دستگیری و روبرو شدن با خطرات مختلف می‌توانست گریبانگیر فرد یا گروه سازنده آن شود.

از سوی دیگر گفته شد که بیت کوین تحت کنترل هیچکس نیست. این ویژگی که از آن به عنوان غیرمتمرکز بودن یاد می‌شود و در ادامه به طور کامل درباره آن صحبت خواهیم کرد، در یکی از ایمیل‌های به جا مانده از ساتوشی ناکاموتو، آمده است که تنها زمانی تحقق می‌یابد که هویتش را مخفی نگه دارد. در صورتی که هویت سازنده بیت کوین ناشناس نبود، در این صورت عقاید و نظرات ساتوشی ناکاموتو می‌توانست طی روند توسعه شبکه تاثیر بسیار زیادی بر روی آن داشته باشد و آن را از حالت غیرمتمرکز بودن خارج کند.

آیا Bitcoin توسط آژانس امنیت ملی آمریکا ساخته شده است؟

یکی از فرضیه‌های بحث‌برانگیز درباره هویت سازنده بیت کوین، به دولت آمریکا برمی‌گردد. طبق این فرضیه بیت کوین یک پروژه آزمایشی است که توسط NSA به وجود آمده است تا با آماده‌ کردن فضای موجود، ارز دیجیتالی را بعدا روی کار آورد که کاملا توسط دولت‌ آمریکا کنترل می‌شود. حتی یکی از بنیان‌گذاران شرکت امنیتی کسپرسکی نیز این فرضیه را تکرار کرده بود. اما این مسئله تا چه حد می‌تواند صحت داشته باشد؟

در قسمت زیادی از بخش رمزنگاری بیت کوین، تابعی استفاده شده که توسط NSA طراحی شده است. همچنین ساتوشی ناکاموتو کسی است که احتمال می‌رود بیش از یک میلیون سکه بیت کوین داشته باشد. برای همین اگر فرد شکاکی باشید که به تئوری‌های توطئه نیز علاقمند است، احتمالا این فرضیه را باور می‌کنید. اما باید بدانید بدترین کاری که NSA می‌توانسته انجام دهد، ساختن یک ارز دیجیتال بوده که کنترل آن توسط هیچکس ممکن نیست! از سوی دیگر اینکه ساتوشی ناکاموتو چه کسی بوده، نباید مسئله بسیار مهمی باشد چرا که همه می‌توانند کدهای نرم افزار بیت کوین را مشاهده کنند و قوانین آن برای همه آشکار است. کسانی هم که بخواهند از این قوانین تخطی کنند، شبکه جلوی فعالیت آن‌ها را می‌گیرد.

به گفته‌ی گاوین آندرسن، اولین چیزی که او پس از ناکاموتو در این پروژه بر آن تمرکز کرد، تمرکز زدایی بیشتر شبکه بیت کوین بود. او گفته که به گونه ای عمل کرده که حتی اگر با اتوبوس تصادف کند، این ارز دیجیتال به صورت مستقل و خودگردان به وجود خودش ادامه دهد.
از نظر بسیاری از مردم، مزیت اصلی بیت کوین، استقلال آن از دولت‌های جهان، بانک‌ها و شرکت‌ها است. هیچ مقام و یا صاحب قدرتی قادر نیست در تراکنش‌های بیت کوین دخالتی داشته باشد، موجودی‌های بیت‌کوین را مسدود کرده یا بر آنها مالیات بسته و یا پول مردم را به زور چپاول کند. علاوه بر این، فعالیت های بیت کوین کاملا شفاف است. هر تراکنشی که صورت می گیرد در یک دفتر حساب توزیع شده‌ی عمومی به نام بلاک‌چین ذخیره می شود.
اساسا، با این که بیت کوین به عنوان یک شبکه تحت کنترل نیست، این امکان را برای کاربرانش فراهم می سازد تا کنترل کاملی بر تمام امورات مالی خود داشته باشند.

پشتوانه بیت کوین چیست؟

در ابتدا باید بگوییم هیچ ارزی در حال حاضر پشتوانه ندارد! در گذشته، ارزها توسط بانکهای مرکزی بطور قراردادی با مقدار مشخصی طلا یا ارز سایر کشورها پشتیبانی یا به عبارت دقیق‌تر در مواقع مورد نیاز تسویه می شدند. اما بعد از لغو قراردادهای بین المللی در این خصوص در دهه هفتاد میلادی، سیستم ارزی شناور در دنیا رایج شد. از آن زمان پشتوانه‌ای برای ارزها وجود ندارد و اعتبار و ارزش ارزها در حال حاضر به میزان مقبولیت آنها در بین افراد و جوامع بستگی دارد. بیت کوین هم از این قاعده مستثنی نیست و یک ارز شناور و در حال حاضر نسبتا مورد استقبال است. البته بیت کوین چند گام از ارزهای سنتی جلوتر است و سیستم بسیار شفاف، پیشرفته، منظم، دقیق و از پیش تعیین شده‌ای برای خلق بیت کوین‌های جدید دارد. بر خلاف ارزهای سنتی که به صورت بی‌رویه و غیرشفاف و عمدتا بدون اطلاع عموم، توسط بانکهای مرکزی چاپ یا خلق می شوند، شبکه بیت کوین طبق یک قرارداد از پیش تعیین شده، در هر بلاک مقدار مشخصی بیت کوین را خلق می کند که به عنوان پاداش به استخراج کننده یا ماینر همان بلاک تعلق می گیرد. طبق این قرارداد، این مقدار بیت کوین تازه خلق شده در هر بلاک که پاداش استخراج کننده بلاک است، هر چهار سال به نصف کاهش پیدا می کند. در چهار سال اول فعالیت شبکه بیت کوین این پاداش 50 بیت کوین برای هر بلاک بوده و در حال حاضر 12.5 بیت کوین برای هر بلاک است. با توجه به اینکه بطور میانگین هر ده دقیقه یک بلاک ایجاد می شود و پاداش استخراج هر چهار سال به نصف کاهش پیدا می کند، در نهایت تعداد 21 میلیون بیت کوین تولید خواهد شد.

بیت کوین مانند پول‌های امروزی توسط فلزات گرانبهایی مثل طلا یا کالاهای قابل مبادله، پشتوانه‌سازی نشده است. ارزش بنیادین بیت کوین و ارزهای بی‌پشتوانه از اعتماد مردمی ناشی می‌شود که به ارزشمند بودن آن‌ها اعتقاد دارند. همانطور که شما این موضوع را باور دارید که می‌توانید اسکناس‌هایتان را به مغازه بدهید و اجناس مورد نیازتان را بخرید، مغازه‌دار نیز به همین ترتیب می‌داند که با دادن این اسکناس‌ها می‌تواند کالاهای مورد نیازش را بخرد، این اسکناس‌ها به این ترتیب در جامعه دست به دست می‌شوند.

در گذشته پول منتشر شده توسط هر دولتی، توسط فلزات گران‌بها، به‌ویژه طلا پشتیبانی میشد. درحقیقت ارزش یک اسکناس یا سکه در یک کشور به واسطه طلای ذخیره شده در مخازن بانک مرکزی آن کشور تعیین میشد.

یعنی به میزان هر اسکناس‌، مقدار مشخصی طلا به‌عنوان پشتوانه در نظر گرفته میشد. پس میتوان نتیجه گرفت اسکناس به خودی خود ارزشی ندارد و صرفاً یک تکه کاغذ است و ارزش آن نه به‌خاطر خودش، بلکه به‌خاطر پشتوانه آن است.

حال آنکه امروزه میزان پول‌های منتشر شده با میزان طلاهای ذخیره شده برابری ندارد و بیشتر، اعتبار دولت‌ها در جوامع بین‌المللی به‌عنوان پشتوانه یک ارز در نظر گرفته می‌شود.

تورم درحقیقت از دل انتشار همین پول‌های بی‌پشتوانه متولد میشود. کاهش درصد پول ملّی با پشتوانه، نسبت به درصد پول خلق‌شده را تورم گویند. با انتشار پول‌های بدون پشتوانه، ارزش و قدرت خرید هر ارزی به مرور زمان کاهش می‌یاید.

اما از سوی دیگر با نگاه به کاربرد بیت کوین در دنیای امروز می‌توان دریافت که بیشتر مردم برای سرمایه‌گذاری بیت کوین می‌خرند و نه برای استفاده از آن در پرداخت‌هایشان. برای همین هم دیدگاه دیگری به وجود آمده که طبق آن بیت کوین علاوه بر اینکه می‌تواند نقش یک پول را ایفا کند، می‌تواند به عنوان یک دارایی هم مورد استفاده قرار بگیرد؛ دارایی‌ای که می‌تواند ارزش خود را در طول زمان حفظ کند. برای نمونه ارزش طلا در برابر کالاهای اساسی مثل خوراک و پوشاک در طول زمان یک نسبت تقریبا ثابت بوده است. بر همین اساس می‌توان بیت کوین را هم با توجه به ویژگی‌هایی که در ادامه به طور کامل معرفی می‌کنیم، یک دارایی در نظر گرفت. اما بیت کوین چگونه ارزش‌گذاری می‌شود و چه کسی قیمت بیت کوین را تعیین می‌کند؟

اما بیتکوین یک پول دیجیتالی است که برخلاف ارزهای رایج بین‌المللی، فاقد هر نوع پشتوانه فیزیکی است و ارزش آن تنها به خودش و میزان محبوبیتش بین مردم بستگی دارد.

برتری های بیت کوین

برای مبادله و یا پس‌انداز رمزارز بیتکوین ، نیاز به هیچ بانکی ندارید. شما براحتی می‌توانید با بیت کوین خرید کرده و یا آن را به امید افزایش قیمت در آینده ذخیره کنید.

اگرچه بیت‌کوین در ابتدا با هدف استفاده روزمره عموم در معاملات پدید آمد، اما افزایش شگفت‌انگیز قیمت آن باعث شده است که این رمزارز بیشتر به‌عنوان یک دارایی امن، همچون طلا به‌کار گرفته شود و اکثریت مردم آن را به چشم یک پس‌انداز بلندمدت خریداری و نگهداری نمایند.

رمزارز بیتکوین نیز همانند یک سکه طلا به‌خاطر خودش و کمیاب بودنش ارزشمند است. بااین وجود، بیت‌کوین برتری‌های دیگری نیز نسبت به طلا دارد. تقسیم پذیری بیت کوین، نقدشوندگی سریع و عدم نیاز به حفاظت‌های فیزیکی و قابلیت انتقال دارایی در کوتاه ترین زمان ممکن را میتوان به‌عنوان برخی از این برتری‌ها قلمداد کرد.

تعداد کل بیت کوین ها

بیت کوین محدودیتی 21 میلیون واحدی دارد و این بدان معناست که پس از استخراج این 21 میلیون سکه، دیگر امکان استخراج بیت کوین بیشتری وجود ندارد. گفتنی است تاکنون بیش از 18.2 میلیون بیت‌کوین استخراج شده است.

ارزش آن چگونه تعیین می‌شود؟

ارزش بیت کوین توسط فرد یا گروه خاصی تعیین نمی‌شود. همانطور که قیمت طلا در بازارهای جهانی براساس عرضه و تقاضا مشخص می‌شود، قیمت بیت کوین نیز در صرافی‌ها و کارگزاری‌ها بر اساس دو عامل اصلی عرضه و تقاضا مشخص می‌شود. در صورتی که نیروی عرضه در بازار بیشتر از تقاضا باشد، قیمت‌ها در جهت نزولی و کاهش یافتن حرکت خواهند کرد تا زمانی که دوباره میزان تقاضا برابر با عرضه شود.

از سوی دیگر بیت کوین را می‌توان دارای یک ارزش بنیادین نیز دانست که مقدار آن با توجه به وضعیت شبکه‌اش و هزینه‌ای که ماینرها برای استخراج یک واحد از آن صرف می‌کنند، به دست می‌آید. با وجود شیوه‌های ارزش‌گذاری مختلف، در نهایت قیمت بیت کوین توسط عرضه‌ای که می‌تواند از سوی استخراج‌کنندگان باشد و یا تقاضایی که از سوی سرمایه‌گذاران شکل گرفته‌ است، تعیین می‌شود.

چه ویژگی هایی بیتکوین را متفاوت و مجزا می کند؟

انتقال بیت کوین و خرج کردن آن هیچگونه نیازی به کسب اجازه از بانک‌ها یا هر نهاد دیگری ندارد. از سوی دیگر شاید شنیده باشید که بیت کوین پول خلافکاران است و برای ناشناس ماندن در فعالیت‌های مجرمانه از آن استفاده می‌شود. اما جدا از خصوصیات اشتباهی که روزنامه‌ها، اخبار و رسانه‌ها به بیت کوین نسبت داده‌اند، این ارز دیجیتال ویژگی‌هایی دارد که سبب تمایز آن نسبت به سایر پول‌های فیزیکی و دیجیتال شده است.

اساسی‌ترین سوالاتی که معمولا افراد درباره بیت کوین می‌پرسند درباره ارزش آن، امنیت، تاریخچه و در نهایت این پرسش که بیت کوین ها از کجا می‌آیند و نحوه تولید بیت کوین چگونه است؟ در این مقاله به جواب سوالات خود درباره چگونگی فرآیند استخراج بیت کوین خواهید رسید.

به یاد داشته باشید که برای انجام دادن استخراج بیت کوین نیاز به دانستن نحوه کار شبکه بیت کوین یا دانستن معنای ماینینگ نیست، همان‌طور که برای کار کردن با اینترنت نیاز به درک نحوه کار اینترنت ندارید

اگر بخواهیم به زبان ساده و در یکی دو خط پاسخ این سوال را بدهیم، باید گفت: استخراج بیت کوین یا همان ماینینگ بیت کوین، یک فعالیت داوطلبانه است که در آن افراد داوطلب به نام استخراج‌کننده (ماینر)، قدرت پردازش دستگاه‌های استخراج خود را در اختیار شبکه قرار می‌دهند تا تراکنش‌های شبکه تایید شود.

البته ماینرها این کار را محض رضای خدا انجام نمی‌دهند، بلکه برای آن پاداش می‌گیرند و این پاداش همان بیت کوین‌ است. به عبارت دیگر زمانی که شما برای دوست خود بیت کوین ارسال می‌کنید، ماینر با فعالیت خود به تایید شدن تراکنش‌های شما کمک می‌کند و شبکه به آن پاداش می‌دهد.

پس در ماینینگ سه کار اصلی انجام می‌شود:

1. تایید تراکنش‌های بیت کوین
2. حفظ امنیت شبکه‌ی بیت کوین
3. تولید واحدهای جدید بیت کوین به صورت غیرمتمرکز

توضیحی که دادیم به زبان ساده بود تا شما بتوانید راحت‌تر ماینینگ را درک کنید. در ادامه استخراج بیت کوین را از نظر فنی بررسی می‌کنیم.

شاید زمانی که اصطلاح «استخراج بیت کوین» را می‌شنوید، در ذهن خود سکه‌هایی را مجسم کنید که از دل زمین بیرون کشانده می‌شوند. اما بیت کوین که فیزیکی نیست. پس چرا آن را استخراج یا ماینینگ می‌نامیم؟

چون استخراج بیت کوین که با دستگاه ماینر انجام می شود  از نظر فلسفی بی‌شباهت به استخراج طلا نیست. به این صورت که بیت کوین‌ها در طراحیِ کد و پروتکل بیت کوین وجود دارند (مثل طلا که در معادن وجود دارد) اما هنوز قابل دسترسی نیستند (مثل طلاهایی که هنوز از معادن بیرون کشیده نشده‌اند).

بر اساس پروتکل یا همان قوانین بیت کوین، فقط تعداد 21 میلیون واحد از آن وجود خواهد داشت. مثل طلا که کمیاب و محدود است.

نام علمی‌تر ماینینگ، اثبات کار (Proof Of Work) است. در واقع فرایند استخراج از الگوریتمی به نام اثبات کار سرچشمه گرفته است که فردی به نام آدام بک (Adam Back) اولین بار در سیستم ضد اسپم خود از آن استفاده کرد که هش‌کش (HashCash) نام داشت.

در اوایل دهه 1990، حملات اسپم به سیستم‌های کامپیوتری رواج داشت. حملات اسپم به معنای ارسال پیام‌ها و درخواست‌های بیهوده به سیستم برای کند کردن آن است. آدام بک برای جلوگیری از ارسال شدن پیام‌های بیهوده از طرف اسپمرها، در اختراع خود این الزام را ایجاد کرد که کاربران برای ارسال پیام باید با کامپیوتر خود یک سری محاسبات ریاضی انجام می‌دادند که نیازمند به مصرف پردازنده (CPU) بود. با این کار اگر کسی می‌خواست پیام‌های هرزنامه به سیستم ارسال کند، مجبور می‌شد تا مقدار زیادی قدرت پردازش از خود داشته باشد که مستلزم مصرف کردن برق است.

در واقع اثبات کار به این معنی است که استخراج‌کنندگان بیت کوین یا ماینرها کاری انجام می‌دهند که به وسیله آن می‌توانند به بیت کوین‌ دست پیدا کنند. ماینرها با تولید بلاک‌هایی از تراکنش‌های معتبر و اتصال آن‌ها به بلاکچین  پاداش دریافت می‌کنند.

نود ها ( NOD) :

قبل از هر چیز باید درباره نودها صحبت کنیم. یک نود (Node) یا گره در شبکه بیت کوین، کامپیوتر قدرتمندی است که نرم افزار بیت کوین را اجرا و با مشارکت در انتقال اطلاعات، به حفظ کار شبکه بیت کوین کمک می‌کند.

هر کسی می‌تواند با دریافت رایگان نرم افزار بیت کوین و اختصاص برق و دانلود کل تاریخچه تراکنش‌های بلاک چین (که در حال حاضر حجم آن به حدود 200 گیگابایت می‌رسد) یک نود را اجرا کند. نودها تراکنش‌ها در تمام شبکه پخش می‌کنند.

بعضی از نودها شرایطی ویژه دارند که به آن‌ها نود ماینینگ (همان ماینر) می‌گویند.

در ابتدای کار بیت کوین، همه نودها ماینر بودند اما امروزه نودهای ماینینگ با نودهای صرفا اعتبارسنج تفاوت دارند.

نودهای ماینر که دارای قدرت پردازش زیادی هستند، تراکنش‌های بیت کوین را در بسته‌هایی به نام بلاک‌ جمع‌آوری و سپس آن‌ها را به هم متصل می‌کنند و بلاک چین را تشکیل می‌دهند.

تب استخراج بیت کوین این روزها بسیار داغ است. نوپا بودن صنعت ماینینگ و شکل جدید درآمدزایی آن باعث شده است تا هر کسی مشتاق باشد که درباره چگونگی انجام این فعالیت بداند. در ادامه با آموزش کامل استخراج بیت کوین همراه باشید.

 اگر بخواهیم به زبان ساده توضیح بدهیم، بیت کوین یک ارز و شبکه غیرمتمرکز است و وابسته به هیچ کشور یا شرکت خاصی نیست. غیرمتمرکز بودن یعنی این‌که هیچ کس مالک شبکه بیت کوین نیست و هیچ کس به تنهایی نمی‌تواند آن را کنترل کند. هر کسی در هر جای دنیا می‌تواند با وصل شدن به شبکه بیت کوین، جزئی از آن شود.

به عبارت دیگر کنترل بیت کوین به دست کاربران آن است، نه یک یا چند شخص خاص.

علت این که امیدواری به آینده بیت کوین زیاد است، همین مسئله غیرمتمرکز بودن است. شبکه بیت کوین برای فعالیت فقط به مردم و کاربرانش وابسته است، نه هیچ کس دیگری.

حالا که بیت کوین یک شبکه غیرمتمرکز است، پس وقتی برای کسی بیت کوین ارسال می‌کنید چه کسی کمک می‌کند تا بیت کوین شما منتقل شود. چه کسی تراکنش‌های بیت کوین را تأیید می‌کند یا امنیت آن را حفظ می‌کند؟ درست حدس زدید: افرادی داوطلب به نام «استخراج‌کننده» یا همان «ماینر».

 

البته استخراج‌کنندگان این کار را محض رضای خدا انجام نمی‌دهند. آن‌ها دستگاه‌ها و سخت‌افزارهای خود را در اختیار شبکه بیت کوین قرار می‌دهند و شبکه بیت کوین در ازای حفظ امنیت شبکه به آن‌ها پاداش می‌دهد.

افراد ماینر با سخت‌افزارهای خود کمک می‌کنند تا شبکه بیت کوین امن بماند و تراکنش‌های بیت کوین انجام شود. طی عملیات ماینینگ، ماینرها باید طی یک فرایند پیچیده، بر سر حل معادلات ریاضی با یکدیگر مسابقه بدهند و به محض اینکه یک ماینر به جواب برسد، بیت کوین تولیدشده و به عنوان پاداش به او تعلق می‌گیرد. حل معادلات ریاضی نیازمند قدرت پردازش است که از سوی سخت‌افزارهای کامپیوتری تأمین می‌شود. لازم به تأکید است که امنیت بیت کوین با همین قدرت پردازشی که ماینرها در اختیار شبکه قرار می‌دهند، تأمین می‌شود.

از نظر فنی شبکه بیت کوین و فرایند ماینینگ بسیار پیچیده است و آنچه گفته شد، فقط خلاصه‌ای ساده‌شده برای درک ابتدایی بود.

ماینرها علاوه بر تأیید تراکنش‌ها باعث می‌شوند که واحدهای بیت کوین به شکلی منحصربفرد و طبق برنامه‌ای از پیش‌ تعیین‌شده تولید شوند. بر خلاف پول‌های دیگر که بانک‌ها آن‌ها را صادر می‌کنند، در بیت کوین همه می‌توانند در صدور پول (واحدهای بیت کوین) مشارکت کنند.

استخراج بیت کوین نیازمند داشتن دستگاه‌های قدرتمند و برق است.

به منظور حفظ ثبات شبکه و این‌که همه واحدهای بیت کوین سریع استخراج نشوند، در بیت کوین معیاری به نام سختی استخراج هم وجود دارد. بلاک‌های بلاک چینِ بیت کوین هر ده دقیقه یکبار تولید می‌شوند. اگر قدرت پردازش ماینرهای بیت کوین خیلی زیاد شود، یعنی ماینرها ممکن است بتوانند زودتر از ده دقیقه بلاک را تولید و بیت کوین استخراج کنند. به همین دلیل سختی استخراج افزایش می‌یابد تا زمان رسیدن به جواب معادله ده دقیقه طول بکشد. از سوی دیگر، اگر قدرت پردازش ماینرها کاهش یابد، یعنی ممکن است زمان ساخت بلاک به زیر ده دقیقه برسد، برای همین در این مواقع سختی کاهش می‌یابد تا دوباره به همان ده دقیقه برسیم.

همچنین، هر چهار سال یکبار طی رویدادی به نام  هاوینگ (halving)، میزان بیت کوین‌های تولیدشده به شکل ناگهانی نصف می‌شود و این باعث می‌شود که کمیابیِ بیت کوین افزایش یابد.

تعداد بیت کوین‌هایی هم که استخراج می‌شوند، محدود به 21 میلیون واحد است و پس از آن دیگر بیت کوینی تولید نخواهد شد.

در حال حاضر هر ده دقیقه 12.5 بیت کوین تولید می‌شود که پس از هاوینگ بعدی در می 2020 (اردیبهشت 99) به 6.25 کاهش می‌یابد. تاکنون بیش از 18 میلیون واحد بیت کوین استخراج شده است. پیش‌بینی می‌شود که استخراج تمام واحدهای بیت کوین تا سال 2140 طول بکشد.

برای استخراج بیت کوین نیاز به تهیه یک سری تجهیزات است. نوع و تعداد تجهیزات ماینینگ نسبت به بزرگی یا کوچکی فعالیت می‌تواند متفاوت باشد. مثلاً بدیهی است که تجهیزات مورد نیاز برای یک فارم (مزرعه) بزرگ با تجهیزات مورد نیاز برای یک فارم کوچک، متفاوت است. اما طبق یک قاعده کلی، برای انجام ماینینگ بیت کوین قطعاً به موارد زیر نیاز است:

1. دستگاه استخراج مخصوص یا همان ای‌سیک (ASIC)
2. کیف پول بیت کوین
3. اینترنت ثابت (ADSL یا TD-LTE)
4. برق، کابل‌ و تجهیزات برقی مناسب
5. تجهیزات تهویه (فن)

دستگاه استخراج مخصوص

در روزها و ماه‌های اولیه شروع به کار بیت کوین، استخراج آن عمدتاً با CPU یا همان پردازنده‌‌ها انجام می‌گرفت و کامپیوترهای خانگی معمولی هم می‌توانستند بیت کوین استخراج کنند. اما با گسترش شبکه بیت کوین و افزایش قدرت ماینرهای آن، امروزه استخراج به‌صرفه بیت کوین فقط با تراشه‌های مخصوصی به نام‌ ای‌سیک (ASIC) امکان پذیر است. استخراج با کامپیوترهای معمولی یا موبایل به هیچ‌عنوان سودآوری ندارد.

این یک فرایند رقابتی است. نخستین ماینری که به جواب معادله و هش صحیح برسد، برنده می‌شود و آن را به بقیه نود‌ها اعلام می‌کند. بلافاصله تمام ماینر‌ها از کار روی آن بلاک خاص دست برمی‌دارند و برای بلاک بعدی دوباره رقابت از سر گرفته می‌شود. به عنوان پاداش این کار، مقداری مشخص از بیت‌کوین که توسط پروتکل تعیین شده است، به ماینر برنده تعلق می‌گیرد. ماینر همچنین تمام کارمزد تراکنش‌های یک بلاک را هم دریافت خواهد کرد.

از ملزومات استخراج ارز در روش ماینینگ، یک کامپیوتر یا لپ‌تاپ با قدرت پردازش بالا (سیستم‌های قدرتمند مخصوص بازی یا کار‌های گرافیکی) هم‌چنین توانایی روشن نگه‌داشتن سیستم به مدت طولانی است. هرچقدر بیش‌تر بتوانید سیستم را روشن نگه دارید و نرم‌افزار استخراج را اجرا کنید، درآمدتان بیش‌تر خواهد بود. هم‌چنین اتصال اینترنت (بدون قطعی و با پایداری بالا) مورد نیاز است و یک اتصال اینترنت معمولی که امروزه همه با آن دسترسی دارند کفایت خواهد کرد. فقط این اتصال باید پایدار باشد تا فرایند استخراج قطع و وصل نشود.

پس از فراهم کردن ملزومات، مراحل استخراج شامل ثبت‌نام و نصب نرم‌افزار از یک وب‌سایت استخراج ارز می‌شود. پس از آن نرم‌افزار را اجرا کرده و فرآیند استخراج شروع می‌شود. این نرم‌افزار بر اساس قدرت سیستم شما و بازاری که برای ارز‌ها وجود دارد، به‌صورت خودکار شروع به استخراج بهترین ارز مناسب می‌کند.

هم‌چنین لازم است یک کیف پول برای ارز مورد نظر ایجاد شود که پس از انجام فرآیند استخراج، ارز به کیف پول منتقل شود و درنهایت این ارز دیجیتالی به ریال تبدیل شده و فروخته می‌شود.

البته باید توجه داشت به دلیل این‌که استخراج ارز‌های دیجیتال با استفاده از سیستم‌های کامپیوتری نیازمند قدرت سیستم و گرافیک بالاست، این کار اگر تنها با استفاده از سیستم‌های خانگی از جمله کامپیوتر‌ها و لپ‌تاپ‌های شخصی انجام شود، چندان به‌صرفه نخواهد بود و نه تنها برق بسیار زیادی را طلب می‌کند که در صورت استفاده از برق خانگی، هزینه زیادی را به شخص استخراج‌کننده تحمیل خواهد کرد، بلکه احتمال آسیب به دستگاه و حتی سوختن آن هم وجود دارد؛ به همین دلیل است که برای این کار به سراغ دستگاه‌های ماینر می‌روند.

 در اوایل سال 2009 تا اواخر سال 2011 میلادی با داشتن یک کامپیوتر خانگی و نصب یک نرم افزار براحتی می توانستید اقدام به تولید (استخراج) بیت کوین کنید. ولی با افزایش تعداد استخراج گرها (Miner) و بالا رفتن سختی شبکه (Difficulty) دستگاه ها و روش های جایگزین دیگری معرفی شد. ضمنا با نصف شدن جایزه (Reward) هر 4 سال یکبار، رقابت در گرفتن بیت کوین های جدید بیش از پیش شد. حال با ظهور مدارهای مجتمع با کاربرد خاص (Application-Specific Integrated Circuit) استخراج بیت کوین و سایر آلتکوین ها وارد فاز جدیدی شده است.

این سیستم اگرچه هوشمندانه است اما ضعف‌هایی هم دارد. یکی از این ضعف‌ها امکان ایجاد اتحاد و تبانی است. امروزه اغلب استخراج‌های قدرتمند توسط «استخرها» انجام می‌شود و اکثرا برای استحراج بیت کوین به یک استخر استخراج  ملحق می شوند؛ یعنی توسط گروه‌های بزرگی از استخراج‌کنندگان که قدرت محاسباتی خود را با هم ترکیب کرده تا شانس بردن پاداش را برای خود افزایش دهند. همچنانکه استخر‌های استخراج بزرگتر می‌شوند، ممکن است یکی از آنها بتواند توانمندی کافی برای حمله ی پنجاه و یک درصدی را پیدا کند. در واقع، در ماه ژوئن 2014، یک استخر به نامGHash.IO  آنچنان قدرتمند شد که نزدیک بود به این سطح برسد. این امر باعث شد برخی از افراد بطور داوطلبانه به استخر دیگری بروند تا قدرت این استخر کاهش یابد.

اگر بهای بیتکوین سقوط کند، یک تبانی آزادی عمل بیشتری می‌یابد: برخی از استخراج‌کنندگان کار را رها می‌کنند، چون پاداش استخراج دیگر هزینه‌ها را پوشش نمی‌دهد. برخی نگران هستند که استخراج در چند کشور معدود که در آنجا برق ارزان است مانند چین، متمرکز شود و اجازه دهد که یک حکومت خصمانه کنترل بیتکوین‌ها را به دست گیرد. دیگران پیش‌بینی می‌کنند که استخراج به یک شکل مونوپولی پایان یابد، یعنی نقطه مقابل سیستم نامتمرکزی که آقای ناکاموتو ایجاد کرده است.

چگونه استخراج بیت کوین را شروع کنیم؟

برای شروع به استخراج باید اول سخت افزار استخراج  بیت کوین داشته باشید. در روزهایی که بیت کوین تازه آمده بود، می شد با سی پی یوی کامپیوتر (CPU Mining) خودتان یا بایک کارت پردازشگر ویدئوی (GPU Mining) سرعت بالا استخراج کرد. اما امروزه این دیگر ممکن نیست. چیپ‌های ASIC مخصوص بیت کوین قدرت اجرای صدبرابر بیشتر از سیستم های قدیمی تر است و در صنعت استخراج بیت کوین حاکم هستند.

استخراج بیت کوین با دستگاه ضعیف تر باعث می شود هزینه برق شما بیشتر از درآمد حاصل از استخراج باشد. پس مهم است که بیت کوین را با بهترین سخت افزار بیت کوین که مخصوصا برای این منظور ساخته شده، استخراج کنید. چند شرکت مانند Avalon و Antminer سیستم های عالی برای استخراج بیت کوین ارائه می دهند.

خدمات استخراج ابری بیت کوین: bitcoin mining

راه حل دیگر این است که قرارد استخراج ابری بیت کوین را خریداری کنید. این کار را برای شما بسیار آسان می سازد اما به این قیمت که کنترل واقعی روی سخت افزار نخواهید داشت.

اعتبار خدمات استخراج ابری که در اینجا فهرست شده است، تایید و تضمین نمی شود، زیرا تعداد زیادی از سرویس های استخراج ابری بیت کوین تقلبی وجود دارد.

Hashflare :  این سرویس قراردادهای استخراج SHA-256 با قیمت 1?60 دلار در ازای گیگاهش بر ثانیه ارائه می دهد. پول های از نوع SHA-256 سودآورتری برای استخراج هستند با این حال، پرداخت همچنان به بیت کوین است. مشتریان باید دست کم 10 گیگا هش بر ثانیه بخرند.

Genesis mining : این سرویس بزرگترین عرضه کننده استخراج ابری بیت کوین است. از کد mWpwy4  استفاده کنید تا 2?5 درصد تخفیف بگیرید. این سرویس سه گزینه برای استخراج ابری بیت کوین به شما ارائه می دهد: 100 گیگاهش بر ثانیه (26 دلار  با قرارداد ادئمی)، 2000 گیگاهش بر ثانیه (499 دلار با قرارداد دائمی)، و 10000 گیگا هش (2400 دلار با قرارداد دائمی). این گزینه ها به ترتیب 0?26 دلار، 0?25 دلار و .24 دلار برای هر گیگاهش بر ثانیه هزینه خواهند داشت.

MinerGate: هم استخر ارائه می دهد و استخراج ترکیبی و سرویس های استخراج ابری برای بیت کوین

Hashnest : این شرکت توسط Bitmain اداره می شود.

گام دوم- نرم افزار استخراج بیت کوین رایگان را دانلود کنید.

وقتی سخت افزار استخراج بیت کوین را گرفتید، باید برنامه ویژه ای را برای ماینینگ دانلود کنید. برنامه های زیادی وجود دارند که برای این منظور به کار می روند، اما دو تا از محبوب ترین آنها CGminer  و BFGminer است که برنامه های command line هستند.

اگر دنبال استفاده راحت هستید، بهتر است EasyMiner را امتحان کنید که یک برنامه روی ویدنوز/ لینوکس و اندروید با روش کلیک و حرکت به جلو است.

گام سوم- به یک استخر استخراج بیت کوین بپیوندید

وقتی آماده استخراج بیت کوین شدید، ما توصیه می کنیم که به یک استخر استخراج  بیت کوین بپیوندید. استخرهای ماینینگ بیت کوین گروه هایی از استخراج کنندگان بیت کوین هستند که با هم برای حل یک بلاک کار می کنند و در پاداش ها شریک می شوند. بدون یک استخر استخراج بیت کوین، ممکن است بیش از یک سال درگیر استخراج باشید و هیچ بیت کوینی گیرتان نیاید. خیلی راحت تر است که کار را اشتراکی پیش ببرید و پاداش را با یک گروه بزرگتر از استخراج کنندگان بیت کوین شریک شوید. 

گام چهارم- نصب کیف پول بیت کوین bitcoin mining

گام بعدی برای استخراج بیت کوین نصب یک کیف پول است یا اگر از قبل کیف پول دارید کیف پول بیتکوین دارید می توانید از همان برای دریافت بیت کوین استخراجی استفاده کنید. یک کیف پول بیتکوین  مانند یک کیف پول معمولی است و می تواند یک نرم افزار باشد یا روی موبایل یا روی وب سایتی باشد. کیف پول سخت افزاری نیز موجود است. bitcoin mining

بیت کوین با استفاده از یک آدرس منحصر به فرد که فقط به شما تعلق دارد، به کیف پول شما ارسال می شود. مهم ترین گام در نصب کیف پول بیتکوین ، تضمین امنیت آن در مقابل تهدیدهای بالقوه است و این کار را می تواند با ایجاد اعتبار دو عاملی یا با حفظ کیف پول روی کامپیوترتان به صورت آفلاین انجام دهید. کیف پول را می توان با دانلود کردن یک نرم افزار به کامپیوتر خود بدست آورد.

نکاتی برای خرید دستگاه استخراج مناسب

به طور کلی مهمترین عواملی که برای خرید دستگاه‌های استخراج بیت کوین باید در نظر گرفته شود عبارتند از:

قدرت دستگاه

دستگاه استخراج بیت کوین مورد نظر شما چند هش در ثانیه تولید می‌کند؟ هش بیشتر برابر است با قدرت بیشتر.

مصرف برق

مصرف برق یک دستگاه از اهمیت زیادی برخوردار است زیرا به طور مستقیم بر سوددهی تأثیر می‌گذارد. هر چقدر که مصرف برق کمتر و قدرت دستگاه بیشتر باشد، سوددهی دستگاه بیشتر است.

قیمت

این عامل هم نسبت به سرمایه شما باید مورد توجه قرار گرفته شود. زمان بازگشت سرمایه به‌طور مستقیم با قیمت دستگاه گره خورده است.

دستگاه استخراج را فقط بر اساس قیمت یا فقط قدرت تهیه نکنید. بهترین دستگاه ASIC، کارآمدترین آن است. پربازده‌ترین دستگاه‌ استخراج دستگاهی است که قدرت هش بیشتر و مصرف برق کمتری دارد و به طور کلی زمان بازگشت سرمایه آن سریع‌تر است.

همچنین برخی از دستگاه‌های ماینینگ سودآوری بالایی را نمایش می‌دهند اما بسیار بی‌کیفیت هستند و طول عمر پایینی دارند. همیشه سعی کنید دستگاه‌هایی با برندهای معتبر را در تهیه کنید که به صورت انبوه استفاده می‌شوند و امتحان خود را پس داده‌اند.

آیا می‌توانم با دستگاه استخراج بیت کوین ارزهای دیجیتال دیگر را هم استخراج کنم؟

اغلب دستگاه‌های استخراج از یک الگوریتم رمزنگاری خاص پشتیبانی می‌کنند. الگوریتم استخراج بیت کوین SHA-256 است. بنابراین می‌توانید با دستگاه‌های استخراجی که از الگوریتم SHA-256 پشتیبانی می‌کنند، بیت کوین، بیت کوین کش، بیت کوین اس‌وی و چند ارز دیجیتال دیگر که از این الگوریتم استفاده می‌کنند را استخراج کنید.

حل معادله :

کامپیوترهای قدرتمند ماینر اعداد را یکی پس از دیگری امتحان می‌کنند تا بتوانند جواب معادله هر بلاک را بدست آورند. راهکاری به نام تابع هش این امکان را فراهم می‌‌کند تا بتوان خروجی را پیش‌بینی کرد.

بنابراین ماینرها راهی جز امتحان کردن اعداد در تابع هش ندارند تا سرانجام به نتیجه درست برسند. همچنین هش ایجاد شده باید با چند صفر شروع شود که کار حدس عدد را بسیار سخت می‌کند. این یک فرایند رقابتی است. اولین ماینری که به جواب معادله و هش صحیح برسد، برنده می‌شود و آن را به بقیه نودها اعلام می‌کند. بلافاصله تمام ماینرها از کار بر روی آن بلاک خاص دست برمی‌دارند و برای بلاک بعدی دوباره رقابت از سر گرفته می‌شود.

به عنوان پاداش این کار، مقداری مشخص از بیت کوین که توسط کد بیت کوین تعیین شده است به ماینر برنده تعلق می‌گیرد. ماینر همچنین تمام کارمزد تراکنش‌های یک بلاک را هم دریافت خواهد کرد. در زمان نوشتن این مطلب پاداش استخراج بیت کوین، 12.5 واحد بیت کوین (BTC) است. این پاداش در ابتدای راه‌اندازی بیت کوین 50 واحد بود. پس از هر 200,000 بلاک (هر چهارسال یکبار)، پاداش استخراج شبکه نصف می‌شود. در سال 2020 پاداش استخراج بیت کوین نصف شود و به 6.25 واحد کاهش می‌یابد.

جمع بندی :

هر کاری پاداشی دارد. شما به عنوان یک ماینر با فعالیت در شبکه بیت کوین، تراکنش‌های شبکه را تایید و امنیت آن را تامین کرده و در قبال این کار پاداش دریافت می‌کنید.

برای اینکه امنیت بیت کوین به خوبی حفظ شود و نتوان به شبکه حمله کرد، ماینینگ طوری طراحی شده است که ماینرها برای کسب پاداش باید یک سری مسائل ریاضی را با استفاده از قدرت پردازش خود حل کنند. در این صورت اگر کسی بخواهد امنیت شبکه را به خطر بیندازد باید قدرت پردازشی به اندازه بیش از نصف ماینرهای شبکه را در اختیار داشته باشد.

برای اینکه همه واحدهای بیت کوین سریع استخراج نشوند و ماینینگ رقابتی بماند، چیزی به نام سختی استخراج در شبکه بیت کوین تعریف شده و هر چقدر قدرت ماینرها بیشتر شود،‌ سختی هم افزایش پیدا می‌کند. به این ترتیب، بیت کوین کمیاب‌تر و کمیاب‌تر می‌شود.

تعداد واحدهای بیت کوین محدود به 21 میلیون واحد است که با توجه به نصف شدن پاداش استخراج یا همان هاوینگ (Halving) که هر چهار سال یکبار رخ می‌دهد، استخراج تمام بیت کوین‌ها تا سال 2140 طول می‌کشد.

استخر استخراج محل مجازی است که استخراج‌کنندگان در آن قدرت پردازش خود را با هم جمع می‌کنند و همه برای استخراج یک بلاک تلاش می کنند. در این روش هر ماینر یا استخراج‌کننده بر اساس توان پردازشی خود سود می‌برد. بدون پیوستن به استخر استخراج شانس شما برای ماین بلاک بسیار کم خواهد بود و فقط فارم‌های استخراج بزرگ به صورت مستقل کار می‌کنند.

لازم به تاکید است که برای انجام استخراج بیت کوین نیاز به دانستن جزئیات ماینینگ نیست و شروع عملیات ماینینگ بسیار ساده‌تر از چیزی است که فکر می‌کنید.